Commons:Copyright regels per land/Samengevoegde lijst West Europa

Deze pagina geeft overzichten van auteursrechtregels in verschillende landen van West-Europa, zoals gedefinieerd in het Geoschema van de Verenigde Naties voor Europa. Het is "getranscludeerd" van individuele pagina's met de regels voor elk land. De lijst kan worden gebruikt voor vergelijking of onderhoud.

Text transcluded from
COM:Austria

Oostenrijk

Auteursrechten: Austria Snelkoppeling: COM:AUSTRIA
Looptijd
Standaard	Life + 70 years
Onbekend	Create/publish + 70 years
Audiovisueel	Life + 70 years
Overige
Vrijheid van panorama	Yes
Termen lopen tot jaareinde	Yes
Common licentie tags	{{PD-AustrianGov}} {{PD-StVZVO}}
ISO 3166-1 alpha-3	AUT
Verdragen
Bernse conventie	1 October 1920
Univ. Copyright Conventie	2 July 1957
WTO lid	1 January 1995
URAA restauratie datum‌*	1 January 1996
WIPO verdrag	14 March 2010
*‌Een werk is meestal beveiligd in de VS als het type werk daar copyright kan hebben, het na 31 december 1928 is gepubliceerd en beveiligd is in het land van afkomst op de URAA-datum.

This page provides an overview of copyright rules of Austria relevant to uploading works into Wikimedia Commons. Note that any work originating in Austria must be in the public domain, or available under a free license, in both Austria and the United States before it can be uploaded to Wikimedia Commons. If there is any doubt about the copyright status of a work from Austria, refer to the relevant laws for clarification.

Governing laws

Austria has been a member of the Berne Convention since 1 October 1920, the WIPO treaty since 14 March 2010 and the World Trade Organization since 1 January 1995.

As of 2018 the World Intellectual Property Organization (WIPO), an agency of the United Nations, listed the Federal Law on Copyright in Literary and Artistic Works and Related Rights (Copyright Law 1936, as amended up to Federal Law published in the Federal Law Gazette I No. 63/2018 (BGBI.I No. 63/2018)) as the main IP law enacted by the legislature of Austria. WIPO holds the text of this law in their WIPO Lex database.

Durations

Under the Federal Law on Copyright 1936 as amended up to 2018,

• Copyright in individual work of literature, music and the visual arts ends 70 years after the author's death.^{[1936-2018 Art.60]}
• If the work is jointly created, copyright ends 70 years after the death of the last surviving author.^{[1936-2018 Art.60]}
• Copyright in anonymous or pseudonymous works end 70 years after creation or publication if published within 70 years.^{[1936-2018 Art 61]}
• Copyright in cinematographic works lasts 70 years after death of the last survivor of the principal director, the scriptwriter and the composer of music especially for the work.^{[1936-2018 Art.62]}

Calculation of durations does not count the calendar year of the event used to calculate the duration.^{[1936-2018 Art.64]}

Photographs

In Austria pursuant to the provisions of Article 74(6) of Federal Law BGBI No. 111 of 1936 in the Version of 2003-07-01:

• A simple photograph ("Lichtbild"), such as simple passport photos from Photo booths, photos from satellites, pictures from radiography, is no longer protected if it was either published more than 50 years ago or it was taken more than 50 years ago and never published within 50 years of its creation.
• Photographs that involve artistic interpretations, such as studio shots and those that involve lighting and poses, qualify as photographic works ("Lichtbildwerke") or "works of literature, music and art".^{[1936-2018 Art.60]}With these, protection lasts for 70 years after the author's death. (see this discussion).

In order to be acceptable on Commons, works must be in the public domain in the United States as well as in their source country. Austrian works are currently in the public domain in the United States if their copyright had expired in Austria on the U.S. date of restoration (January 1, 1996). However, some works might have a subsisting U.S. copyright resulting from the long-standing copyright relations between Austria and the United States.

• For unpublished simple photographs, copyright has expired in Austria if it was created more than 50 years ago and was never published within 50 years of creation. Copyright has expired in the United States if created prior to 1946 and never published within 50 years of creation.
• For published simple photographs, copyright has expired in Austria if published more than 50 years ago. Copyright has expired in the United States if published prior to 1946.
• For all other photographs and artworks, copyright has expired in Austria if the author died more than 70 years ago and it was published. Copyright has expired in the United States if it was published prior to 1932.

Not protected

Under the Federal Law on Copyright 1936 as amended up to 2018,

• Laws, regulations, official decrees, official notices and decisions and official works as defined in §2Z items 1 or 3, solely or mainly produced for official use. shall not enjoy copyright protection.^{[1936-2018 Art.7(1)]}

Copyright tags

• {{PD-AustrianGov}} – for parts of laws, ordinances or official decrees issued by an Austrian federal or state authority and for works of those authorities intended predominantly for official use.
• {{PD-StVZVO}} – for road signs published in ordinances or other regulations.

Currency

 Niet OK

• It is the (apparently unanimous) view in treatises and law review articles on Austrian copyright law that bank notes and coins do not constitute official works under s 7 of the Austrian Copyright Act and are therefore not freely usable.

Freedom of panorama

Generally OK, use tag {{FoP-Austria}}

Article 54 of Austrian copyright law says it is allowed to reproduce, distribute, and publish architectural works of an actual building or other works of visual arts which were created to permanently remain at a public place.^{[1936-2018 Art.54(5)]}

Architectural works may generally be reproduced, including all permanent buildings and other structures as a whole, building parts such as walls, pillars, windows (including church windows), doors, and stairs, a complete view of the interior design. This includes photographs taken in streets and public places, private grounds and the interior of buildings. However, single pieces of furniture or artworks may not be freely reproduced.

For other types of work, uploading a photograph to Wikimedia Commons is only covered by Austrian Freedom of Panorama if the picture meets the law's criteria regarding type of depicted work, place of photograph and permanence. The rules are:

Type of work

• [OK] two-dimensional works of visual arts (paintings, frescos, sgraffiti…)
• [OK] three-dimensional works of visual arts (sculptures)
• works of literature (texts)
• acoustic works (music, speech, bells, signal sounds…)

Place of photograph

• [OK] streets and public places
• private ground
• interiors of buildings, including churches, museums, and theatres (except for works, which themselves are components of the structure, including windows in churches and such)

permanence

• [OK] works created to remain permanently at a public place, for example memorials
• works placed at a public place only temporarily
• stage designs of open air theaters
• advertisements including election posters

Even if criteria for Freedom of Panorama are not met, it might be possible to upload a picture of the work to Commons, for example if the work does not meet threshold of originality, or if the copyright has expired. In such a case, the matching public domain tag is used instead of {{FoP-Austria}}.

Stamps

The Austrian postal service (Österreichische Post) has limited copyright for all stamps and the displayed images. The stamps can be used for sale, manufacture and advertising. For all other imaging requests (such as printing works, books or encyclopedias) the respective postage stamp designer needs to be contacted, since it is not advertising. For each stamp a release must be obtained individually. The contact addresses of the designers are subject to data privacy. See de:Wikipedia:Briefmarken#.C3.96sterreichische_Post. Therefore the general copyright term applies (pma + 70).

Threshold of originality

Austria has a low threshold of originality despite being a civil law country. See the archived discussion on the German Wikipedia.

These logos are  Niet OK:

• Bauer Logo.
• Zimmermann Fitness logo.

De minimis

De minimis (Unwesentliches Beiwerk) is permissible under § 42e of the Federal Law on Copyright in Literary and Artistic Works and Related Rights.^{[1936-2018 Art.42e]}

See also

• Austria
• Category:Austrian FOP cases
• Category:License tags of Austria
• Category:Stamps of Austria
• Category:Stamps of the Austrian Empire

Citations

Caution: The above description may be inaccurate, incomplete and/or out of date, so must be treated with caution. Before you upload a file to Wikimedia Commons you should ensure it may be used freely. Zie ook: Commons:Algemene disclaimer

Text transcluded from
COM:Belgium

België

Auteursrechten: Belgium Snelkoppeling: COM:BELGIUM
Looptijd
Standaard	Life + 70 years
Onbekend	Publish + 70 years
Overige
Vrijheid van panorama	Yes
Termen lopen tot jaareinde	Yes
Common licentie tags	{{PD-old-auto}} {{PD-Belgium-exempt}}
ISO 3166-1 alpha-3	BEL
Verdragen
Bernse conventie	5 December 1887
Univ. Copyright Conventie	31 August 1960
WTO lid	1 January 1995
URAA restauratie datum‌*	1 January 1996
WIPO verdrag	30 August 2006
*‌Een werk is meestal beveiligd in de VS als het type werk daar copyright kan hebben, het na 31 december 1928 is gepubliceerd en beveiligd is in het land van afkomst op de URAA-datum.

This page provides an overview of copyright rules of Belgium relevant to uploading works into Wikimedia Commons. Note that any work originating in Belgium must be in the public domain, or available under a free license, in both Belgium and the United States before it can be uploaded to Wikimedia Commons. If there is any doubt about the copyright status of a work from Belgium, refer to the relevant laws for clarification.

Governing laws

Belgium has been a member of the Berne Convention since 5 December 1887, the WIPO treaty since 30 August 2006 and the World Trade Organization since 1 January 1995.

As of 2018 the World Intellectual Property Organization (WIPO), an agency of the United Nations, listed the Code de droit économique (Code of Economic Law) (updated on September 10, 2018) as the main IP law enacted by the legislature of Belgium. WIPO holds the text of this law in their WIPO Lex database. Book XI. of this law covers intellectual property and business secrets. The website https://www.ejustice.just.fgov.be holds the Dutch and French text of this law.

General rules

According to the law as of 2018 (Art. XI.166.):

• Copyright protection lasts for 70 years after the death of the author. Rights to works created by employees or under contract may be transferred to the employer or contractee.
• With collaborative works, copyright protection lasts for 70 years after death of the last surviving author. For audiovisual works, this includes various people with defined roles in production of the work, including the director, scenarist and authors of text and music.
• For anonymous or pseudonymous works, copyright protection lasts for 70 years after publication unless there is no doubt about the author's identity or they reveal their identity, in which case copyright lasts for 70 years after the death of the author.
• The above durations all end on 1 January of the year following the last year of protection.
• A portrait may not be reproduced without the permission of the person represented or their heirs for 20 years after their death.
• Until 1994, Belgian law was 50 years pma, but the new law is retroactive, so all copyrights were restored by URAA.
• Publication of never-published works give a new right during 25 years.

Copyright tags

• {{PD-Vlaams-gemeentewapen}} – for municipal coats of arms from the Flemish region.
• {{PD-Vlaamse-gemeentevlag}} – for municipal flags from the Flemish region
• {{PD-Belgium-exempt}} – for the official products of the Belgian government

Currency

Banknotes

OK Banknotes denominated in Belgian francs issued by the National Bank of Belgium can still be exchanged for an undetermined period of time. The Bank still owns copyrights with regard to the design of the banknotes it has issued, as long as reproductions in advertising or illustrations cannot be mistaken for genuine banknotes they can be used without prior authorisation of the Bank of Belgium. The same kind of restrictions apply to reproductions of Belgium banknotes as to Euro banknotes.

Please use {{Belgian franc banknote}} for Belgian franc banknotes.

Coins

 Unknown

De minimis

Art. XI.190 of the Code on Economic Law states:

• Once a work has been lawfully published, its author may not prohibit: [...] 2°. reproduction and communication to the public of a work shown in a place accessible to the public where the aim of reproduction or communication to the public is not the work itself [...].

Freedom of panorama

OK: {{FoP-Belgium}}

Since 1 January 2015, Belgian copyright law is defined by Title 5 of Book XI (intellectual property) of the Code on Economic Law. It replaced the Copyright Act of 30 June 1994. On 16 June 2016 the Belgian Parliament introduced freedom of panorama by adding the following to article XI.190 of the Code on Economic Law (translated here to English):

"Once a work has been lawfully published, its author may not prohibit: [...] 2/1°. reproduction and communication to the public of works of plastic, graphic or architectural art designed to be placed on a permanent basis in public places, provided that the reproduction or the communication of the work is as it is found there and that this reproduction or communication does not infringe upon the normal exploitation of the work and does not cause unreasonable harm to the legitimate interests of the author."^{[2018 Art.XI.190]}

The Act was signed into law on 27 June, published on 5 July, and took effect on 15 July 2016.

2022 amendment

Article 13(1°) of the 2022 amendment to the Code on Economic Law made Belgian freedom of panorama clause clearer by removing "en wanneer die reproductie of mededeling geen afbreuk doet aan de normale exploitatie van het werk en geen onredelijke schade wordt berokkend aan de wettige belangen van de auteur" (in Dutch, "and that this reproduction or communication does not infringe upon the normal exploitation of the work and does not cause unreasonable harm to the legitimate interests of the author"). Therefore, the current Belgian freedom of panorama since 2022 as per the current version of Code on Economic Law reads:

Once a work has been lawfully published, its author may not prohibit: [...] 2/1°. reproduction and communication to the public of works of plastic, graphic or architectural art designed to be placed on a permanent basis in public places, provided that the reproduction or the communication of the work is as it is found there.^{[2022 Art.XI.190]}

Notes

• An explanation that was attached to a draft version of the freedom of panorama provision stated that the provision was intended to apply to locations that are permanently accessible to the public, such as public streets and squares, and that the provision was not intended to apply inside of public museums or other buildings that are not permanently open to the public. According to the explanation, if a work of art is situated inside a building that is not permanently open to the public, then the artist may not have expected public exhibition of the work.
• Before 15 July 2016, there was no panorama freedom in Belgium. Modern pieces of art could not be the central motive of a commercially available photograph without permission of the artwork copyright holder. See also this discussion from 2009.
• Another exception to copyright, de minimis, is stated in article XI.190 (previously article 22 in the 1994 act) of the law: "Once a work has been lawfully published, its author may not prohibit: [...] 2°. reproduction and communication to the public of a work shown in a place accessible to the public where the aim of reproduction or communication to the public is not the work itself [...]". These conditions need not be met any more if the conditions of freedom of panorama as stated above are met.

Stamps

In Belgium an image of a stamp is copyright free when the following conditions are fulfilled: 70 years after La Poste / De Post have issued the stamp AND 70 years after the designer of the image on the stamp has died.

The works of the following artists are in public domain because the artist died before 31 December 1945.

• Baugniet, Charles (1814-1886)
• Houyoux, Léon (1856-1940)
• Meunier, Henri (1873–1922)

The work of the following artists will be in public domain on 1 January following 70 years after their death

• Bonnevalle, Oscar (1920-1993)
• De Bast, Jean (1883-1975)
• Dolphyn, William (1935–2016)
• Van Noten, Jean (1903–1982)
• Vloors, Émile (1871–1952)

See also

• België / Belgique / Belgien
• Category:Belgian FOP cases
• Category:License tags of Belgium
• Category:Stamps of Belgium

Citations

Caution: The above description may be inaccurate, incomplete and/or out of date, so must be treated with caution. Before you upload a file to Wikimedia Commons you should ensure it may be used freely. Zie ook: Commons:Algemene disclaimer

Text transcluded from
COM:France

Frankrijk

Auteursrechten: France Snelkoppeling: COM:FRANCE
Looptijd
Standaard	Life + 70 years
Onbekend	Publish + 70 years
Posthuum	Publish + 25 years
Overige
Vrijheid van panorama	No
Termen lopen tot jaareinde	Yes
Common licentie tags	{{PD-France}} {{PD-old-auto}} {{PD-EU-no author disclosure}} {{PD-EU-unpublished}}
ISO 3166-1 alpha-3	FRA
Verdragen
Bernse conventie	5 December 1887
WTO lid	1 January 1995
URAA restauratie datum‌*	1 January 1996
WIPO verdrag	14 March 2010
*‌Een werk is meestal beveiligd in de VS als het type werk daar copyright kan hebben, het na 31 december 1928 is gepubliceerd en beveiligd is in het land van afkomst op de URAA-datum.

This page provides an overview of copyright rules of France relevant to uploading works into Wikimedia Commons. Note that any work originating in France must be in the public domain, or available under a free license, in both France and the United States before it can be uploaded to Wikimedia Commons. If there is any doubt about the copyright status of a work from France, refer to the relevant laws for clarification.

Governing laws

France has been a member of the Berne Convention since 5 December 1887, the World Trade Organization since 1 January 1995 and the WIPO Copyright Treaty since 14 March 2010.

The relevant laws are in the first book of the Code of Intellectual Property. The code includes dispositions transposed from the 1993 European directive on Copyright.

As of 2018 the World Intellectual Property Organization (WIPO), an agency of the United Nations, listed the Intellectual Property Code (consolidated version as of September 7, 2018) as the main IP law enacted by the legislature of France.WIPO holds the text of this law in their WIPO Lex database.

General

• Standard copyright term: Life + 70 years, (except posthumous works, musical works, and works whose author "died for France")
• Wartime copyright extensions may apply to musical works: + 6 years 152 days for musical work published through 1920 (Art. L123-8); + 8 years and 120 days for musical work published through 1947 (Art. L123-9); these extensions are cumulative with each other and with the "died for France" extension.
• Anonymous works: 70 years after publication (if author never disclosed)
• Posthumous works: Life + 70 years if published within 70 years of the author's death, otherwise, 25 years from publication[7]
• Government works: not free except for video, text and graphics published on the gouvernement.fr site between March 2014 and September 2014 (Please use {{Gouvernement.fr}})

The normal duration of copyright is 70 years following the end of the year of death of the author (or the death of the last author for multiple authors); if the work is anonymous, pseudonymous or collective, it is 70 years following the end of the year of publication of the work (unless the authors named themselves). This applies only if publication occurs within 70 years of creation (see Article L123-3).

Images from public web sites

Note that French government services often use professional photographers who are not government employees to make official photographs. These photographers then typically sell usage rights of the photograph to the government. In such circumstances, the government does not own the copyright to the photograph, and thus could not give us a license to use it even if it wanted to.

The rules for protection of works by the government are somewhat fuzzy, and one should assume by default that anything from a government entity is copyrighted. One should refer to the Law of 17 July 1978 and Decree of 30 December 2005.

Laws, decrees, court decisions and other similar government texts (but not the translations or commentaries thereof), possibly found on the Légifrance website, are in the public domain. This seems acknowledged by Légifrance's copyright terms.

Video, text and graphics published on the gouvernement.fr website are now licensed under Creative Commons CC BY NC ND but where in 2014 under CC BY 3.0 FR. Be careful, since this does not apply to photographs. However, it is possible to import images taken from videos. Please use {{Gouvernement.fr}} Unless you really know what you're doing, please abstain from copying photos from French government web sites to Commons. Thanks.

Wartime copyright extensions

On February 27, 2007, the Court of Cassation, supreme jurisdiction, first civil chamber, ruled in the Hazan case (arrêt n° 280 du 27 février 2007) that articles L123-8 and L123-9, extending the duration of protection to compensate for periods of wartime, were not applicable to works for which an extended protection period (beyond 70 years) had not started to elapse on July 1, 1995. The judgment regarding Giovanni Boldini's work was broke too, by the same court.

Previously, French law granted extensions to copyright because of the World Wars. The extensions were:

• 6 years and 152 days for World War I
• 8 years and 120 days for World War II
• 30 years for people who died for France, example includes Alain-Fournier (d.1915), Antoine de Saint-Exupéry (d.1944) and Jehan Alain (d.1940).

Several extensions can be added together, by example: Alain-Fournier, « Mort pour la France » on 1 January 1915 : +50 years, +30 years, +6 years +152 days, +8 years +120 days = 30 September 2009.

In practice, copyright extensions today only apply for authors "Mort pour la France", but even this is subject to debate.

It was previously assumed that the European directive on copyright did not necessarily suppress these extensions:

• Article 10 – Where a term of protection, which is longer than the corresponding term provided for by this Directive, is already running in a Member State on the date referred to in Article 13 (1), this Directive shall not have the effect of shortening that term of protection in that Member State.

According to the French Ministry of Culture, the legal status of these extensions, adopted when copyright was 50 years after death, was unclear in the context of the new 70-year law; the Ministry called for erring on the side of caution and assuming they are valid.

It was also assumed that copyright holders do try to enforce these extensions. In 2005, right holders demanded payment for a movie where a character whistled The Internationale, whose author died in 1932. (See also Template:PD-Internationale for further information.) On the other hand, the Paris Appeal Court ruled against applying the extensions in 2004. However, on 12 October 2005, another section of the same court applied the extension so that the works of the painter Giovanni Boldini who died in 1931 will not enter the public domain before late 2016.

Works of arts, including architecture, exhibited in public spaces

The architect of a notable building owns copyright over the representations of that building, including postcards and photographs. For instance, the architect of the pyramid in the courtyard of the Louvre Museum may claim copyright over images of the pyramid. This, for instance, extends to the designer of lighting systems; for instance, the company operating the Eiffel Tower claims copyright of images of the tower when lighted at night.

Place des Terreaux, Lyon

However, ruling #567 of March 15, 2005 of the Court of Cassation denied the right of producers of works of arts installed in a public plaza over photographs of the whole plaza:

Because the Court has noticed that, as it was shown in the incriminated images, the works of Mr X... and Z... blended into the architectural ensemble of the Terreaŭx plaza, of which it was a mere element, the appeals court correctly deduced that this presentation of the litigious work was accessory to the topic depicted, which was the representation of the plaza, so that the image did not constitute a communication of the litigious work to the public

The court draws a distinction between depictions of a work of art, and depictions of whole settings of which the work of art is a mere part, and denies the right of the artist over such images.

While architects may have rights to works derived from their work of art, this is not the case of the owners of works of art or buildings, in general. The summary of the conclusions of a May 7, 2004 ruling by the Court of Cassation was:

The owner of a thing does not have an exclusive right over the image of this thing; he or she can however oppose the usage of this image by a third party if this usage results in an abnormal disturbance to him or her.

In this decision, the court excluded that the owner of a hotel, who had made extensive repairs and enhancements to the buildings at high costs, could claim exclusive rights to the image of that hotel: merely demonstrating that the costs supported did not demonstrate that the publishing of images was an abnormal disturbance.

The Court already ruled on [June 5, 2003], that the right of property comprised absolutely no right to the image of this property. However, they also upheld the right to privacy of the homeowners: in this case, not only a photograph of a house was published, but also its exact location and the name of the owners. Earlier rulings similarly rejected requests based on ownership without a justification of an abnormal disturbance.

Historical terms

In 1866, France enacted a copyright term of life + 50 years for most works. On January 1, 1986, the term for musical compositions was increased to life + 70 years. On July 1, 1995, the copyright term for most works was increased to life + 70 years (in harmonization with the rest of the European Union).

Prior to July 1, 1995, posthumous works were protected for 50 years from the date of publication.

Copyright tags

• {{PD-France}} – Public domain because the author(s) died more than 70 years ago and did not benefit from any copyright extension, or it is an anonymous, pseudonymous or collective work and more than 70 years have passed since its publication, or it is the recording of an audiovisual or musical work already in the public domain, and more than 50 years have passed since the performance or the recording.
• {{PD-Archivesnormandie}} – for pictures from the site Archives Normandie 1939-45. Pictures credited to the National Archives USA or the National Archives Canada and tagged "libres de droits" are in the public domain.
• {{PD-JORF}} – for French official legal texts as published in the Journal officiel de la République Française or reprinted on Légifrance; note: not all texts on Légifrance are out-of-copyright, many others are copyrighted under free licenses, and sometimes under unfree licenses).
• {{PD-JORF-nor-conso}} – with NOR (identification number) and index of the updated text.
• {{PD-ID-France}} – Ineligible for copyright and therefore in the public domain because it is a legally valid French identity photograph.
• {{Licence Ouverte}} and {{Licence Ouverte 2}} – For documents issued under the Licence Ouverte (for example from http://data.gouv.fr).
• {{Gouvernement.fr}} – For extracts from a video, text or infographic issued on the French government's website.

Currency

OK Regarding former French currency (francs), case law states that copyright exists, but is paralysed by the ‘allocation to the general interest and character of public service’ of currency. See, for instance, Cour de Cassation 5 February 2002.

Please use {{Money-FR}}.

De minimis

This photograph is not a copyright violation since it is of the entire plaza, and not just the Louvre Pyramid.

The white triangle in this derivative work covers the copyright protected region of the top image.

French case law admits an exception if the copyrighted artwork is "accessory compared to the main represented or handled subject" (CA Paris, 27 octobre 1992, Antenne 2 c/ société Spadem, « la représentation d'une œuvre située dans un lieu public n'est licite que lorsqu'elle est accessoire par rapport au sujet principal représenté ou traité »). Thus ruling #567 of March 15, 2005 of the Court of Cassation denied the right of producers of works of arts installed in a public plaza over photographs of the whole plaza:

• Because the Court has noticed that, as it was shown in the incriminated images, the works of Mr X... and Z... blended into the architectural ensemble of the Terreaux plaza, of which it was a mere element, the appeals court correctly deduced that this presentation of the litigious work was accessory to the topic depicted, which was the representation of the plaza, so that the image did not constitute a communication of the litigious work to the public.

French case law states that the said artwork must not be intentionally included as an element of the setting: its presence in the picture must be unavoidable (CA Versailles, 26 janvier 1998, Sté Movie box c/ Spadem et a.):

• It can be considered as an illicit representation of a statue by Maillol, the broadcasting of a commercial in which it appears, as it was not included in a film sequence shot in a natural setting—which would explain the brief and non-essential to the main subject, appearance of the sculpture, which is set in the Tuileries gardens, but used as an element of the setting.

Freedom of panorama

 Niet OK {{NoFoP-France}}

Please, tag France no-FoP deletion requests: <noinclude>[[Category:French FOP cases/pending]]</noinclude>.

On 7 October 2016, the French parliament approved a law recognizing a limited version of the freedom of panorama that authorizes the reproduction by individuals (not organizations) of buildings and sculptures permanently located in public space, but only for non-commercial utilizations.

• Reproductions and representations of architectural works and sculptures, permanently placed on public roads, carried out by natural persons, to the exclusion of any commercial use.^{[L.122 5]}

On 4 April 2001, a court emphasized that "droit d'auteur unquestionably applies to the reproduction of artworks placed in public space" (« le droit d'auteur s'étend incontestablement à la reproduction de l'œuvre installée dans un espace public »). Concerning buildings, case law defines several criteria for originality:

• "a definite artistic character" (« un caractère artistique certain »), as opposed to the building being purely functional, and not being part of a series (as is the case in housing development) (CA Riom, 26 May 1966) [ this decision has been criticised as the law explicitly states copyright protection is granted regardless of merit, art.L.112-1 of the French copyright act but another decision of French supreme court concludes on 20 october 2011 that creation must be original as required by art 111-1 of French copyright act and that it is up to appeal court to decide if it is original work or not.
• a harmonious combination of its composing elements, like volumes and colours (TGI Paris, 19 June 1979)
• an “esthetic preoccupation”, here the choice of a sphere and of a mirror surface (CA Paris, 23 October 1990, about en:La Géode)
• a choice which cannot be ascribed to purely technical reasons (CA Paris 20 November 1996, about stairs and a glass roof)
• Works are protected if the creation is original, but not if the realization is purely technical.
• Works without a particular or original character, which are a trivial reproduction of building types largely found across the country, are not protected. (#13).
• It is up to the author or an architectural, art or picture work to prove that it is original and not just application of a technical knowledge.

Case law traditionally admits an exception if the copyrighted artwork is "accessory compared to the main represented or handled subject" (CA Paris, 27 octobre 1992, Antenne 2 c/ société Spadem, « la représentation d'une œuvre située dans un lieu public n'est licite que lorsqu'elle est accessoire par rapport au sujet principal représenté ou traité »). Thus, ruling #567 of March 15, 2005 of the Court of Cassation denied the right of producers of works of art installed in a public plaza over photographs of the whole plaza:

• Because the Court has noticed that, as it was shown in the incriminated images, the works of Mr X... and Z... blended into the architectural ensemble of the Terreaux plaza, of which it was a mere element, the appeals court correctly deduced that this presentation of the litigious work was accessory to the topic depicted, which was the representation of the plaza, so that the image did not constitute a communication of the litigious work to the public.

Case law states that the said artwork must not be intentionally included as an element of the setting: its presence in the picture must be unavoidable (CA Versailles, 26 janvier 1998, Sté Movie box c/ Spadem et a.):

Courts are traditionally lenient with pictures showing urban landscapes, cf. Tour Montparnasse, C.A. Paris - 7 novembre 1980.

• Copyright protection expires 70 years after the death of the original author (who is defined as the creator or designer) here. On January 1st of the following year (ie. January 1 of the 71st Year), freely licensed images of the author's 3D works such as sculptures, buildings, bridges or monuments are now free and can be uploaded to Wikimedia Commons. The lack of Freedom of Panorama is no longer relevant here for states with no formal FOP since the author's works are now copyright free.

If the subject of the picture is either a building or an architectural artwork, and if the picture is already used on the French-speaking Wikipedia, w:fr:Utilisateur:Le plus bot can transfer the picture from Commons to this local Wikipedia under a local exception, as voted by the community in 2006 and 2011 (see w:fr:Wikipédia:Exceptions au droit d'auteur#Exceptions).

• This minimal exception is only for the illustration of the most directly related article in French Wikipedia (this illustration is not usable elsewhere), or outside French Wikipedia.
• Their licencing terms must not permit their extension to derived works (for example, sales of these pictures is not authorized, as well as offline republication or online republication via external proxies and aggregators)
• The copyrighted protection must be stated explicitly in their description page, with relevant licencing templates tracking usage of these images in French Wikipedia.
• The image description page will also display the full list of local pages (most often only one) embedding for their illustration a very limited number of such medias (images in galleries showing all artistic and creative aspect of the same copyrighted subject should not be integrated in these French Wikipedia articles: generally a single illustration is enough). These images should not be integrated in templates reusable in an unbound number of pages.
• Most free images currently hosted on French Wikipedia should be transferred to Commons, so that French Wikipedia will only host non-free copyrighted materials subject to these restrictions: this will allow remote proxies or Wikipedia contents aggregators, or other linguistic editions of Wikipedia to block these images, even if they display the rest of articles embedding these non-free illustration images, only by looking at the prefix of their URL on the image servers (instead of displaying these images, they can display only their textual description with a direct link to the French Wikipedia article showing these images covered by this exception).
• Do not transfer these non-free images currently hosted by French Wikipedia (including corporate logos unless they are accessory to the rest of the image and unavoidable) to any other editions of Wikipedia or to other Wikimedia sites (including Commons, as stated by licencing templates shown in their description pages in French Wikipedia).
• Even if these non-free images are now tolerated in French Wikipedia articles, the legitimate copyright holders can send their veto so that these images will be deleted on French Wikipedia too. The same deletion will occur when receiving a French court order: their long-term presence is not warranted as long as the copyright protection persists.

Stamps

According to La Poste, French stamps have the same legal status as any other work of art. Stamps by designers deceased more than 70 years ago are public domain. The names of the artists are generally printed at the bottom of the stamps or its main picture. Check the individual artists death dates in the frwiki category: Dessinateur de timbres/Stamp designers and also the French Phil-ouest website that lists many more than have wiki articles.

On 1st January 2015, it appears that all postage stamps of France issued until 1922 are in the public domain (doubts about the 1919 stamp known as "The Two Orphans" – cause: no information found on the date of death of Surand and Jarraud).

The following list of artists whose works are in public domain in France (but not necessarily in the United States) because they died before 31 December 1953 is non-exhaustive:

• Barre, Jacques-Jean (1793–1855)
• Delacroix, Ferdinand Victor Eugène (1798–1863)
• Barre, Désiré-Albert (1818–1878)
• Merwart, Paul (1855–1902)
• Blanc, Joseph (1846–1904)
• Dubois, Alphée (1831–1905)
• Chaplain, Jules (1839–1909)
• Sage, Jules-Auguste (1840–1910)
• Roty, Oscar (1846–1911)
• Mouchon, Louis-Eugène (1843–1914)
• Nézière, Georges de la (1878–1914)
• Puyplat, Jules-Jacques (1843–1915)
• Merson, Luc-Olivier (1846–1920)
• Thévenin, Auguste (1856–1921)
• Dumoulin, Louis (1860–1924)
• Froment, Eugène (1844–1926 (?))
• Paul Albert Laurens (1870–1934)
• Ruffé, Léon (1864–1935)
• Mignon, Justin Abel Francois Xaviér (1861–1936)
• Dezarrois, Antoine (1864–1939)
• Gandon, Gaston (1872–1941)
• Delzers, Jean Antonin (1873–1943)
• Degorce, Georges Léo (1894–1943)
• Nézière, Joseph de La (1873–1944)
• Grégoire, René (1871–1945)
• Prudhomme, George Henri (1873–1947)
• Cortot, Henri (1892–1950)
• Ouvré, Achille (1872–1951)
• Hourriez, Georges (1878–1953)
• Dulac, Edmond (1882–1953)
• Nézière, Raymond de la (1865–1953)

Works by the following artists will be in public domain in France (but not necessarily in the United States) on 1 January following 70 years after their death:

• Feltesse, Émile Henri (1881–1955) @2026
• Barlangue, Gabriel Antoine (1874–1956) @2027
• Dufresne, Charles Paul (1885–1956) @2027
• Lemasson, Henri (1870–1956) @2027
• Cheffer, Henry (1880–1957) @2028
• Rigal, Louis Pierre (1888–1959) @2030
• Munier, Pierre (1889–1962) @2033
• Cocteau, Jean (1889–1963) @2034
• Kieffer, Clément (1881-1964) @2035
• Mazelin, Charles (1882–1964) @2035
• Louis, Robert (1902–1965) @2036
• Serres, Raoul (1881–1971) @2042
• Cami, Robert (1900–1973) @2044
• Lemagny, Paul Pierre (1905–1977) @2048
• Spitz, André (1883–1977) @2048
• Piel, Jules (1882–1978) @2049
• Picart Le Doux, Jean (1902–1982) @2053
• Monvoisin, Michel (1932–1982) @2053
• Miró, Joan (1893–1983) @2054
• Fernez Louis (1900–1984) @2055
• Decaris, Albert (1901–1988) @2059
• Delpech, Jean (1916–1988) @2059
• Haley, Claude (1923–1988) @2059
• Gandon, Pierre (1899–1990) @2061
• Pheulpin, Jean (1907–1991) @2062
• Cottet, René (1902–1992) @2063
• Combet, Jacques (1920–1993) @2064
• Lengellé, Paul (1908-1993) @2064
• Peynet, Raymond (1908–1999) @2070
• Hundertwasser, Friedensreich (1928–2000) @2071
• Leguay, Marc (1910–2001) @2072
• Durrens, Claude (1921–2002) @2073
• Hertenberger, Claude (1912–2002) @2073
• Bridoux, Charles (1942–2003) @2074
• Dessirier, René (1919–2003@2074
• Guillame, Cécile (1933–2004) @2075
• Folon, Jean-Michel (1934–2005) @2076
• Forget, Pierre (1923–2005) @2076
• Lacaque, Eugène (1914–2005) @2076
• Slania, Czeslaw (1921–2005) @2076
• Schach-Duc, Yvonne (1933–2009) @2080
• Sainson, Huguette (1929–2011) @2082
• Mathieu, Georges (1921–2012) @2083
• Béquet, Pierre (1932–2012) @2083
• Leliepvre, Eugène (1908–2013) @2084
• Wou-Ki, Zao (1920–2013) @2084
• Markó, Serge (1926–2014) @2085
• Taraskoff, Mark (1955–2015) @2086
• Quillivic, René (1925–2016) @2087
• Andréotto, Claude (1949–2017) @2088

Threshold of originality

French law asserts that a work is copyrightable when it bears the "imprint of the personality of the author". In practice, it depends on the work in question, but this has left the bar quite low for many works where an artistic intent can be shown. For an art exhibition, a man placed the word paradis with gold lettering above the bathroom door of the old dormitory of alcoholics at a psychiatric facility, and termed it artwork; the French courts agreed with him that it was copyrightable based on the aesthetic choices made ("affixing the word 'paradise' in gold with patina effect and a special graphics on dilapidated door, the lock-shaped cross, encased in a crumbling wall with peeling paint").

France has "a slightly higher threshold of originality in general, and particularly so in the context of photographic works".

A decision from Supreme court (Cour de Cassation) on October 2011 agreed with appeal court decision saying that a quite artistic picture of two fish on a yellow plate about a traditional Marseille meal could not be protected by French law because of lack of originality. According to this decision, level of originality required by this appeal court is very high. This decision was criticized but French supreme court does not control facts but only controls interpretation of the law. In 2017, copyright protection on this image of Jimi Hendrix was restored after a court initially denied protection.

See also

• France
• Category:French FOP cases
• Category:License tags of France
• Category:Stamps of France

Citations

Caution: The above description may be inaccurate, incomplete and/or out of date, so must be treated with caution. Before you upload a file to Wikimedia Commons you should ensure it may be used freely. Zie ook: Commons:Algemene disclaimer

Text transcluded from
COM:Germany

Duitsland

Auteursrechten: Duitsland Snelkoppeling: COM:DUITSLAND
Looptijd
Standaard	Leven + 70 jaar
Onbekend	Gepubliceerd + 70 jaar
Overige
Vrijheid van panorama	Ja
Termen lopen tot jaareinde	Ja
Common licentie tags	{{PD-old-auto}} {{PD-EU-no author disclosure}} {{PD-EU-unpublished}} {{PD-GermanGov}} {{FoP-Germany}}
Verdragen
Bernse conventie	5 december 1887
Univ. Copyright Conventie	16 september 1955
WTO lid	1 januari 1995
URAA restauratie datum‌*	1 januari 1996
WIPO verdrag	14 maart 2010
*‌Een werk is meestal beveiligd in de VS als het type werk daar copyright kan hebben, het na 31 december 1928 is gepubliceerd en beveiligd is in het land van afkomst op de URAA-datum.

Deze pagina geeft een overzicht van copyright regels in Duitsland die relevant zijn voor het uploaden van werken naar Wikimedia Commons. Merk op dat elk werk van oorsprong uit Duitsland zich in het publieke domein moet bevinden, of beschikbaar zijn onder een vrije licentie, in zowel Duitsland als de Verenigde Staten voordat het kan worden geüpload naar Wikimedia Commons. Als er enige twijfel bestaat over de auteursrechtelijke status van een werk uit Duitsland, raadpleeg dan de relevante wetten voor verduidelijking.

Geldende wetgeving

Duitsland is lid van de Berner Conventie sinds 5 december 1887, de Wereldhandelsorganisatie sinds 1 januari 1995 en het WIPO-verdrag inzake het auteursrecht sinds 14 maart 2010.

Vanaf 2019 is de belangrijkste auteursrechtwetgeving van Duitsland de wet op het auteursrecht en de naburige rechten van 1965 (Gesetz über Urheberrecht und verwandte Schutzrechte) (UrhG). Over het algemeen wordt de huidige (geconsolideerde) tekst van de wet verstrekt door het federale ministerie van Justitie en Consumentenbescherming en is deze hier te vinden. Een onofficiële Engelse vertaling is ook beschikbaar ( met dank aan het ministerie), maar geeft vaak niet de meest recente wijzigingen weer, dus kijk altijd welke versie het is.

Samenvatting van de auteursrechtelijke voorwaarden

Standaard begrippen voor werken

Vanaf 2019 is de standaard auteursrechtelijke termijn voor werken leven + 70 jaar.

Anonieme en pseudonieme werken

De behandeling van anonieme en pseudonieme werken in het auteursrecht veranderde in 1995. Sindsdien moet voor alle anonieme of pseudonieme werken die vóór 1 juli 1995 zijn gemaakt, de duur van het auteursrecht als volgt worden berekend: Bereken het punt van verval onder de oude wet (de "oude methode"), bereken vervolgens het punt van verval onder de nieuwe wet (de "huidige methode"). Het auteursrecht vervalt op datum die de laatste is.

De oude methode

Ongepubliceerde werken: De duur van het auteursrecht is leven + 70 jaar (de speciale regels voor anonieme en pseudonieme werken zijn niet van toepassing op niet-gepubliceerde werken).

Gepubliceerde werken: Het was controversieel of de speciale regels voor anonieme en pseudonieme werken van toepassing waren op alle gepubliceerde werken of alleen op zogenaamde vrijgegeven werken (verbreitete Werke). ("Vrijgegeven" is een speciaal geval van "gepubliceerd".Een werk wordt geacht te zijn vrijgegeven "wanneer kopieën van het werk met toestemming van de rechthebbende aan het publiek zijn aangeboden of na hun productie in voldoende hoeveelheid op de markt zijn gebracht", § 6, lid 2, UrhG. Bij wijze van voorbeeld, wanneer een nieuwe film op televisie wordt getoond, maakt dat het een "gepubliceerd" werk, maar nog geen "uitgebracht" werk. Zodra dvd's van de film naar winkels zijn gedistribueerd, wordt deze ook als "vrijgegeven" beschouwd.)

Afgezien daarvan waren de algemene regels als volgt: Dan en slechts dan als aan de volgende drie voorwaarden is voldaan:

1. Het werk is geen kunstwerk en
2. noch de echte naam van de auteur, noch een bekend pseudoniem van hem werden op de gebruikelijke manier vermeld op een vrijgegeven/gepubliceerde kopie van het werk, en
3. noch de echte naam van de auteur, noch een bekend pseudoniem van hem werden vermeld in de context van een mededeling aan het publiek van het werk

dan was de auteursrechtelijke termijn voor het werk 70 jaar na publicatie, tenzij

1. het werk werd binnen die periode (opnieuw) gepubliceerd en deze keer werd de auteur aangeduid met zijn echte naam of zijn bekende pseudoniem op de gebruikelijke manier op een gepubliceerde kopie of
2. de auteur binnen die periode op een andere manier bekend is geworden, of
3. binnen die termijn een aanvraag is ingediend om de naam van de auteur in te schrijven in het register van anonieme en pseudonieme werken, of
4. het werk is nooit gepubliceerd tijdens het leven van de auteur.

Als aan een van deze vier voorwaarden is voldaan, dan was de duur van het auteursrecht leven + 70 jaar.

De huidige methode

Ongepubliceerde werken: Als een anoniem of pseudoniem werk 70 jaar na de creatie nog steeds niet is gepubliceerd, vervalt het auteursrecht.

Gepubliceerde werken: De auteursrechtelijke termijn voor anonieme en pseudonieme werken is 70 jaar na publicatie, tenzij

1. de auteur de identiteit onthult binnen die periode, of
2. binnen die termijn een aanvraag is ingediend om de naam van de auteur op te nemen in het register van anonieme en pseudonieme werken, of
3. het door de auteur aangenomen pseudoniem laat geen twijfel bestaan over zijn identiteit.

Als een van deze drie gevallen van toepassing is, is de duur van het auteursrecht in plaats daarvan leven + 70 jaar.

Twee opmerkingen over deze bepalingen zijn op zijn plaats: Ten eerste moet worden opgemerkt dat de heersende opvatting is dat de term "kunstwerk" in (A) ook van toepassing is op werken van toegepaste kunst en architecturale werken; het strekt zich niet uit tot fotografische werken. Dit impliceert dat de auteursrechtelijke termijn van werken zoals olieverfschilderijen, sculpturen of gebouwen gemaakt vóór 1 juli 1995 in feite altijd leven + 70 jaar is, ongeacht of ze anders als anoniem / pseudoniem zouden kwalificeren. Ten tweede is voorwaarde (2) praktisch gezien bijzonder problematisch. Het is zeer onduidelijk hoe men zou kunnen vaststellen of de auteur "op een andere manier bekend is geworden" in de 70 jaar na de (eerste) publicatie van het werk. Rechtbanken hebben tot nu toe geen zinvolle richtlijnen gegeven over de kwestie. Academische commentatoren lijken te pleiten voor een vrij lage lat. Volgens Paul Katzenberger "was het voldoende als een niet geheel onbelangrijk deel van het relevante publiek zich bewust werd van de identiteit van de auteur[;] het was geenszins nodig dat [de identiteit] algemene kennis werd".

Gerelateerde rechten

• Publicatie recht: 25 jaar vanaf de eerste publicatie of de eerste openbare uitvoering als het auteursrecht vóór die publicatie of uitvoering is verlopen, of als het werk nooit in Duitsland is beschermd en de auteur meer dan 70 jaar vóór de eerste publicatie is overleden. ^{[UrhG/2017 § 71]}

Officiële werken

Artikel 5(1) werken

Niet beschermd

Volgens § 5, lid 1, van de wet van 1965 inzake het auteursrecht en de naburige rechten (Gesetz über Urheberrecht und verwandte Schutzrechte) (UrhG) genieten wetten, wettelijke instrumenten, officiële besluiten en officiële kennisgevingen, besluiten en officiële headnotes van beslissingen geen auteursrechtelijke bescherming.

Het vaagste element in deze opsomming is misschien wel het vierde, "officiële kennisgevingen"(amtliche Bekanntmachungen). Volgens het federale hof van justitie moeten dergelijke kennisgevingen "regelgevende inhoud" hebben - de bepaling is niet bedoeld voor onbeschermde "louter informatieve uitingen door een bestuursorgaan". Meer in het algemeen oordeelde het Hof dat § 5, lid 1, in zijn geheel alleen van toepassing is op werken die een "normatieve of individuele wettelijke bepaling" (normative oder einzelfallbezogene rechtliche Regelung) bevatten, omdat er alleen in dit geval sprake is van een "voldoende algemeen belang bij de distributie om de vrijblijvende uitzondering op het auteursrecht te rechtvaardigen". "Beslissingen" zijn beslissingen van federale of staatsrechtbanken of administratieve autoriteiten die, als vonnissen, gerechtelijke bevelen, officiële verordeningen, enz., juridisch bindende bepalingen bevatten.

Een belangrijke vraag voor dit project is of § 5(1) van toepassing is op alle soorten werken. Een beslissing uit 2012 van de regionale rechtbank van Berlijn (die enige aandacht heeft gekregen van gebruikers van dit project omdat de rechtszaak tegen de Wikimedia Foundation werd aangespannen) volgde enkele academische en niet-gerechtelijke commentatoren door te oordelen dat § 5 (1) uitsluitend van toepassing is op literaire werken (Sprachwerke). Deze opvatting is bekritiseerd door anderen die erop hebben gewezen dat officiële decreten, besluiten, enz. heel goed andere soorten werken kunnen bevatten en dat het het doel van § 5, lid 1, teniet zou doen als deze allemaal vóór publicatie moesten worden verwijderd.

De heersende opvatting is dat § 5, lid 1, niet van toepassing is op valuta (bankbiljetten en munten), postzegels of officiële wapenschilden (hoewel deze laatste tot nu toe lang niet zoveel academische - laat staan juridische - aandacht hebben gekregen). Degenen die § 5, lid 1, van toepassing achten op niet-literaire werken, zijn het er meestal over eens dat de bepaling van toepassing is op bestemmingsplannen (Bebauungspläne) overeenkomstig § 8, lid 1, van het federale bouwwetboek "'(Baugesetzbuch)"', die juridisch bindende benamingen voor stadsontwikkeling bevatten,' evenals officiële verkeersborden. De meeste kaarten en plannen die afkomstig zijn van de overheid, komen echter niet in aanmerking voor sub-§ 1 maar voor sub-§ 2 (zie hieronder) of worden helemaal niet beschouwd als "officiële werken". Volgens het federale hof van justitie zijn topografische kaarten die door de staatskantoren voor onderzoek zijn uitgegeven, bijvoorbeeld geen officiële werken onder het auteursrecht.

Artikel 5(2) werken

Sectie § 5, lid 2, verruimt het toepassingsgebied van de bepaling inzake officiële werken en bepaalt dat "officiële werken die in het officiële belang voor algemene informatiedoeleinden worden gepubliceerd" evenmin auteursrechtelijke bescherming genieten. Deze werken mogen echter – in tegenstelling tot de hierboven beschreven § 5(1) werken – niet worden gewijzigd (verbod op wijziging, § 62) en bij gebruik ervan moet de bron worden vermeld (§ 63). Vanwege deze vereisten is er enige discussie geweest over dit project of officiële werken overeenkomstig § 5, lid 2, moeten worden aanvaard. Anno 2019 lijkt de heersende opvatting te zijn dat we ons niet mogen beroepen op § 5(2): Het sjabloon {{PD-GermanGov}} verwijst uitsluitend naar § 5(1) als mogelijke rechtvaardiging.We zullen daarom afzien van een meer grondige analyse van § 5(2) op deze pagina.

Licentiesjablonen

• {{PD-GermanGov}} – voor afbeeldingen uit het publieke domein uit Duitse statuten of andere voorschriften.
• {{PD-BW}} – voor openbare dienstvoorschriften ("Zentrale Dienstvorschrift") van de Duitse strijdkrachten (Bundeswehr).
• {{PD-Coa-Germany}} – voor Duitse wapenschilden van publiekrechtelijke vennootschappen die volgens het Duitse recht tot het publieke domein behoren omdat het officiële werken zijn (§5 Abs.1 UrhG).
• {{PD-Flag-Germany}} – voor Duitse vlaggen van publiekrechtelijke vennootschappen die volgens het Duitse recht tot het publieke domein behoren omdat het officiële werken zijn (§5 Abs.1 UrhG).
• {{PD-Seal-Germany}} – voor Duitse zegels van publiekrechtelijke vennootschappen die volgens het Duitse recht tot het publieke domein behoren omdat het officiële werken zijn (§5 Abs.1 UrhG).
• {{PD-VzKat}} – voor verkeersborden gepubliceerd als statuten of andere voorschriften.
• {{PD-German stamps}} – voor de huidige Duitse postzegels.
• {{PD-Deutsche Bundespost stamps}} – Voor postzegels uitgegeven door de Deutsche Bundespost.
• {{PD-GDR stamps}} – voor postzegels uitgegeven door de Deutsche Post der DDR.
• {{PD-Meyers}} - voor afbeeldingen uit de 4^e editie van Meyers Konversationslexikon (1885-90).
• {{PD-Germany-§134}} – voor literaire werken, muziekwerken en wetenschappelijke of technische beelden die meer dan 70 jaar geleden zijn gepubliceerd door een publiekrechtelijke rechtspersoon en die de auteur niet vermelden.
• {{PD-Germany-§134-KUG}} – voor foto's en kunstwerken die meer dan 70 jaar geleden zijn gepubliceerd door een publiekrechtelijke rechtspersoon die de auteur niet vermelden.
• {{Data license Germany-attribution-2.0}} – voor gegevens van Duitse autoriteiten, zeer vergelijkbaar met CC BY-SA
• {{Data license Germany-Zero-2.0}} – voor gegevens van Duitse autoriteiten, zeer vergelijkbaar met CC0

Valuta

 Niet OK behalve voor bankbiljetten van Deutsche Mark.

• Op dit moment gebruiken veel Commons-afbeeldingen van Duitse munten en bankbiljetten {{PD-GermanGov}}, maar dit sjabloon is gebaseerd op § 5 Abs. 1 UrhG, dat onlangs door een Nederduitse rechtbank (Landgericht) is verklaard alleen van toepassing te zijn op tekst, niet op afbeeldingen. Zie de discussie.
• Deutsche Bundesbank heeft het publieke domein voor Duitse DM-bankbiljetten 1949-2001 bevestigd, wat echter een toestemming is voor eenvoudig gebruik alleen (en niet voldoende) jegens Wikipedia.
• Volgens de samenvallende Duitse auteursrechtliteratuur moeten werken zoals bankbiljetten, munten en postzegels door de overheid niet als werken worden beschouwd en zijn ze niet vrij. Dit heeft echter geen invloed op de bovengenoemde toestemming van de Deutsche Bundesbank die van invloed is op de biljetten van de Deutsche Mark (geen munten!).

De minimis

Volgens § 57 van de wet van 1965 betreffende het auteursrecht en de naburige rechten (Gesetz über Urheberrecht und verwandte Schutzrechte) (UrhG) is "elke reproductie, distributie en mededeling in het openbaar van een werk toegestaan indien het werk moet worden beschouwd als een immateriële aanvulling in vergelijking met het eigenlijke voorwerp van de reproductie, distributie of mededeling in het openbaar."

De eerste stap bij de beoordeling of een bepaald gebruik van een werk onder § 57 valt, is het bepalen van het feitelijke (primaire) materiaal dat wordt gereproduceerd, verspreid of aan het publiek wordt meegedeeld. Het primaire onderwerp hoeft zelf niet auteursrechtelijk beschermd te worden.Om in aanmerking te komen voor § 57, moet het werk niet alleen "naar de achtergrond verdwijnen" of van "ondergeschikte betekenis" zijn ten opzichte van het primaire onderwerp; integendeel, het mag niet eens een marginale of geringe betekenis krijgen.

Volgens het Bundesgerichtshof is dat het geval

1. als het zou kunnen worden weggelaten of vervangen en de gemiddelde waarnemer het niet zou opmerken (of, in het alternatief, zou de algemene indruk van het primaire onderwerp helemaal niet worden beïnvloed); of
2. als het, in het licht van de omstandigheden van het geval, niet eens de geringste contextuele relatie (inhaltliche Beziehung) heeft met het primaire onderwerp, maar eerder geen enkele betekenis heeft vanwege de willekeur en willekeur ervan.

Het Bundesgerichtshof heeft ook een (niet-uitputtende) lijst van voorbeelden gegeven waarbij het "regelmatig onmogelijk" is dat het gebruik van een werk als "de minimis" wordt aangemerkt:

1. Het werk heeft een merkbare invloed op de stijl of stemming die wordt overgebracht (erkennbar stil- oder stimmungsbildend);
2. het werk onderstreept een bepaald effect of statement;
3. het werk dient een dramaturgisch doel; of
4. het werk is op een andere manier kenmerkend.

Merk op dat de vraag of het werk kan worden vervangen door een ander werk alleen relevant is voor zover een gemiddelde waarnemer van het primaire onderwerp het werk in kwestie niet zou opmerken omdat het willekeurig kan worden vervangen of weggelaten, dit een bevinding van immaterialiteit ondersteunt (zie hierboven). Zodra echter is vastgesteld dat het werk deel uitmaakt van het totaalconcept (bijvoorbeeld omdat het de sfeer van de foto beïnvloedt), maakt het niet meer uit of het werk kan worden vervangen: artikel 57 is niet van toepassing.

Voorbeelden van de minimis-gebruik in rechtszaken:

Er zijn zeer weinig rechterlijke uitspraken die de Duitse minimi bepaling bespreken en de beslissing van het federale hof van justitie van 2014, die de hierboven uiteengezette tests uiteenzette, was de eerste van de hoogste rechtbank van burgerlijke jurisprudentie van Duitsland die draaide om § 57. In de onderhavige zaak heeft het Hof gekeken naar een foto in een meubelcatalogus met verschillende te koop aangeboden meubelstukken en een schilderij aan de muur op de achtergrond (hier afgebeeld, blz. 3). Het Hof oordeelde dat de uitgever zich voor het gebruik van het schilderij niet op § 57 kon beroepen nadat de lagere rechter had geoordeeld dat het schilderij een "duidelijk contrasterend kleuraccent" toevoegde. Het Hof achtte dit voldoende om een immaterieel gebruik op grond van § 57 uit te sluiten. In een andere uitspraak heeft het Bundesgerichtshof geoordeeld dat het gebruik van een foto van een Spaanse stad als onderdeel van het essay van een middelbare scholier over die stad niet als de minimis kan worden aangemerkt.

In het licht van het arrest van 2014 zullen oudere beslissingen van lagere rechtbanken met enige voorzichtigheid moeten worden bekeken. Dat gezegd hebbende, werd het gebruik van een foto van een persoon die een T-shirt met een beschermd model draagt op de voorpagina van een tijdschrift (hier afgebeeld) in 2008 door het Oberlandesgericht München geoordeeld dat het onder de definitie van gebruik als immateriële aanvulling viel, omdat het model geen contextuele relatie vertoonde met de primaire onderwerp vanwege zijn willekeur.

Vrijheid van panorama

OK {{FoP-Germany}}

See also: de:Panoramafreiheit#Deutschland

Algemeen

Volgens artikel 59, lid 1, van de wet van 1965 inzake het auteursrecht en de naburige rechten (Gesetz über Urheberrecht und verwandte Schutzrechte) (UrhG) is het toegestaan om "werken die zich permanent in openbare straten, wegen of openbare ruimten bevinden, te reproduceren, te verspreiden en aan het publiek mee te delen, door middel van schilderijen, tekeningen, fotografie of cinematografie".

Artikel 59, lid 1, is van toepassing op alle soorten werken, zolang ze worden gereproduceerd door middel van schilderen, tekenen, fotografie of cinematografie. De Duitse panoramavrijheidsbeperking kan dus zowel van toepassing zijn op foto's van kunstwerken als op kunstwerken (zoals schilderijen, fonteinen, sculpturen of fotografische werken) als op afbeeldingen van gedichten en liedteksten die op gedenkplaten zijn gegraveerd.

Om de uitzondering te laten ontstaan, moet aan twee hoofdvoorwaarden worden voldaan: het werk moet zich op een plaats bevinden die "openbaar" is en het werk moet zich daar "permanent" bevinden. De twee voorwaarden worden hieronder nader besproken.

Openbaar

Ondanks de enigszins dubbelzinnige formulering bevindt een werk zich "op" een openbare plaats als het kan worden waargenomen vanaf een openbare plaats. Met andere woorden, wat openbaar moet zijn, is de plaats van waaruit de foto is genomen; Het maakt niet uit of het werk zelf toegankelijk is voor het publiek. Het is belangrijk op te merken dat alleen het uitzicht vanaf de openbare plaats bevoorrecht is: als een standbeeld zich bijvoorbeeld naast een openbare straat bevindt, genieten foto's van het standbeeld uit die straat panoramavrijheid, maar foto's van hetzelfde standbeeld genomen vanaf een niet-openbare plek niet. Het Bundesgerichtshof oordeelde dan ook dat een foto van een gebouw, genomen vanaf het balkon van een particuliere flat aan de overkant van de straat, niet voldeed aan de vereisten van § 59, lid 1, omdat het balkon geen openbare plaats is. Om het leven voor fotografen en hergebruikers van hun foto's te vereenvoudigen, is er een weerlegbaar vermoeden dat als een bepaalde foto van een werk had kunnen worden gemaakt vanaf een openbare plaats, deze in feite is gemaakt vanaf een openbare plaats.

Wanneer een fotograaf speciaal gereedschap (zoals een ladder) heeft gebruikt om de foto te maken of de foto heeft gemaakt na het verwijderen van objecten die anders het werk voor het publiek zouden hebben afgeschermd (denk aan een fotograaf die de takken van een haag opzij veegt om een beter zicht op een sculptuur te krijgen), kan § 59 (1) niet worden vertrouwd omdat het resulterende uitzicht niet langer deel uitmaakt van wat het grote publiek visueel kan waarnemen vanaf de openbare plaats. Op basis van dezelfde redenering heeft het Bundesgerichtshof geoordeeld dat luchtfotografie niet voldoet aan de vereisten van § 59, lid 1. (In een beslissing uit 2020 betwistte een regionale rechtbank dit standpunt en oordeelde dat de beslissing van het Federale Hof van Justitie niet langer goed recht is, aangezien het EU-recht Duitse rechtbanken dwingt de vrijheid van panorama uit te breiden tot foto's die vanuit het luchtruim zijn gemaakt, zolang de getoonde werken zich in de openbare ruimte bevinden. In een andere zaak verwierp een hogere regionale rechtbank in 2023 dat standpunt echter. De rechtbank stond echter wel een beroep toe, dat vanaf november 2023 aanhangig is bij het Federale Hof van Justitie.) Er is enige controverse in de juridische literatuur over de vraag of telelenzen ook moeten worden behandeld als ontoelaatbare hulpmiddelen - de meerderheid van de commentatoren antwoordt dit bevestigend.

Of een plaats "openbaar" is in de zin van § 59, lid 1, hangt niet af van de vraag of het openbaar of particulier eigendom is. In plaats daarvan draait de vraag om de feitelijke toegankelijkheid, die volgens de heersende opvatting zodanig moet zijn dat men een (voldoende) toewijding aan het publiek kan afleiden. Tegen deze achtergrond beweren veel academische en buitengerechtelijke commentatoren dat openbaar toegankelijke stationshallen, metrostations en vertrekhallen niet voldoen aan de "openbare" vereiste omdat ze niet op dezelfde manier aan het publiek zijn gewijd als straten, wegen of openbare open ruimtes. De status van pleinen en passages is controversieel. Aan de andere kant hoeft de plaats niet altijd toegankelijk te zijn. Begraafplaatsen worden vaak aangehaald als voorbeeld van een plaats die openbaar is, ondanks het feit dat deze vaak gesloten is tijdens de nachtelijke uren. Privé-eigendom dat niet vrij toegankelijk is, bijvoorbeeld omdat er een vorm van toegangscontrole is (of zelfs een toegangsprijs in rekening wordt gebracht), valt niet onder § 59, lid 1. Gebouwen zoals musea, openbare collecties, kerken of administratieve gebouwen zijn niet "openbaar" in de zin van het statuut, en dus komen foto's van werken die in hun interieur worden tentoongesteld niet in aanmerking voor § 59(1).

De locatiealternatieven die in § 59, lid 1, worden vermeld ("straten", "wegen" en "open ruimten") zijn slechts illustratief; De panoramavrijheid strekt zich onder meer ook uit tot wat te zien is vanaf internationale en kustwateren, waterwegen en oceaanhavens.

Permanent

Permanent gelegen op een openbare plaats (zie Bundesgerichtshof 27 april 2017, zaak I ZR 247/15 AIDA Kussmund, (2017) 119 GRUR 798): beschermd kunstwerk ("Smiling Lips") op de boeg en de romp van een cruiseschip (ontwerp door Feliks Büttner; hier afgebeeld in de buurt van Funchal, Madeira)

Permanent gelegen op een openbare plaats (zie Bundesgerichtshof 19 januari 2017, zaak I ZR 242/15 East Side Gallery, (2017) 119 GRUR 390): beschermd kunstwerk op een resterend deel van de Berlijnse Muur ("Hommage an die junge Generation" door Thierry Noir, East Side Gallery)

Permanent gelegen op een openbare plaats (zie Oberlandesgericht Köln 9 maart 2012, zaak 6 U 193/11 Liebe deine Stadt, (2012) 16 ZUM-RD 593), op basis van een bestaan van vijf jaar: installatie door Merlin Bauer (beschermd als kunstwerk) op een dak in Keulen, Duitsland, Nord-Süd-Fahrt

Om aan de voorwaarde van duurzaamheid te voldoen, hoeft een werk niet gedurende zijn hele bestaan op zijn locatie te blijven. Volgens het Bundesgerichtshof is de juiste toets of de vertoning of de montage van het werk op een openbare plaats, zoals waargenomen door een objectieve waarnemer, het doel dient van een niet-louter tijdelijke presentatie. In een recentere uitspraak verduidelijkte het Hof dat een werk zich permanent op een openbare plaats bevindt als "het vanuit het oogpunt van het grote publiek de bedoeling [is] om gedurende een lange, meestal onbepaalde periode op de openbare plaats te blijven". Op basis daarvan bepaalde het Hof dat een werk dat slechts twee weken aan het publiek werd gepresenteerd — het zogenaamde Ingepakte Rijksdaggebouw — niet valt onder § 59(1). In dezelfde geest oordeelde een regionale rechtbank dat een artistieke "grasbank" die jarenlang in een vrij toegankelijke tuin is geïnstalleerd zonder enige aanduiding van een einddatum van de tentoonstelling, zich daar permanent bevindt. Deze gevallen moeten worden onderscheiden van het geval van kortstondige werken, zoals ijs- of zandsculpturen, of krijtschilderijen op straten, waarvan de levensduur wordt beperkt door bepaalde natuurlijke beperkingen; Toonaangevende academische commentaren beschouwen dergelijke werken bijna universeel als permanent, ook al bestaan ze vaak slechts voor een korte periode. Hetzelfde standpunt wordt meestal ingenomen met betrekking tot graffiti op buitenmuren (die naar alle waarschijnlijkheid vroeg of laat zullen worden overgeschilderd).

Werken die in etalages worden getoond, vallen niet onder § 59, lid 1, vanwege een gebrek aan permanente weergave. Er is enige controverse in de literatuur over het permanente karakter van posters op reclamezuilen en soortgelijke structuren.

Om "permanent" op een openbare plaats te worden geplaatst, hoeft een werk niet op één en dezelfde plaats te blijven - de locatie kan veranderen. Het Bundesgerichtshof oordeelde dan ook dat een beschermd kunstwerk op de boeg van een cruiseschip voldoet aan de voorwaarde "permanentie" omdat het kunstwerk en het cruiseschip "bestemd zijn om zich lange tijd op (verschillende) openbare plaatsen te bevinden". Naar de mening van het Hof lijkt dit breder te gelden voor "straatauto's, omnibussen of zelfs vrachtvoertuigen", die "in toenemende mate als reclamemedium worden gebruikt en ten minste een niet te verwaarlozen deel van de modellen die aan dergelijke voertuigen zijn gehecht, auteursrechtelijk beschermd zijn als werken van toegepaste kunst".

Aanvullende eisen voor architecturale werken

In het geval van architectonische werken is de vrijheid van panoramabepaling alleen van toepassing op de uiterlijke verschijningsvorm. Daarom kunnen afbeeldingen van binnentrappen en binnenplaatsen niet worden gebruikt onder § 59 (1), zelfs als aan alle hierboven beschreven voorwaarden is voldaan.

Verbod op wijziging

Artikel 59, lid 1, staat het gebruik van wijzigingen van het afgebeelde werk niet toe. Toen de fotograaf van een paardensculptuur de kleur van het paard digitaal veranderde en er digitaal een kerstmuts aan toevoegde, oordeelde een regionale rechtbank dat hij de resulterende foto niet langer kon gebruiken onder de vrijheid van panorama. Dezelfde conclusie werd getrokken door een hogere regionale rechtbank toen een fotograaf de kleur van een beschermd teken ("Liebe deine Stadt", afgebeeld) en de kleur van de lucht zichtbaar op de achtergrond van zijn foto digitaal veranderde. Wijzigingen die rechtstreeks voortvloeien uit de gekozen reproductiemethode zijn toegestaan. Gedeeltelijke reproducties zijn over het algemeen toegestaan, zelfs als essentiële delen van het werk worden weggelaten en zelfs als het mogelijk zou zijn om het werk als geheel te reproduceren.

Bronvermelding

De bron van het werk moet duidelijk worden vermeld. De "bron" omvat over het algemeen de naam van de auteur, maar gaat verder dan dat, in die zin dat het een derde partij in staat stelt om de kopie van het afgebeelde werk te identificeren.

Hoewel het eenvoudig is om de naamsvermeldingsvereiste toe te passen wanneer de auteur direct op/naast de specifieke kopie van het afgebeelde werk wordt geïdentificeerd, is het niet helemaal duidelijk of een fotograaf onderzoek moet doen (en zo ja, hoe grondig) wanneer de auteur niet wordt genoemd op (nabij) het betreffende exemplaar. Algemeen wordt aangenomen dat degenen die voor hun communicatie aan het publiek vertrouwen op de vrijheid van panorama een redelijke inspanning moeten leveren om de auteur te identificeren. Maar de interpretaties daarvan verschillen. Professor Dreier betoogt in zijn verhandeling bijvoorbeeld dat bij het gebruik van afbeeldingen van werken van architectuur of toegepaste kunst minder inspanning kan worden verwacht dan bij afbeeldingen van beeldende kunst; Dreyer J, die buitengerechtelijk schrijft, wijst erop dat wat redelijk is, vooral afhangt van de intensiteit van het gebruik (uitgevers die ansichtkaarten drukken waarop een werk is afgebeeld versus toeristen die foto's van een werk als geschenk aan hun kennissen geven); en professor Götting betoogt dat het hem onredelijk lijkt om de gebruiker van een foto van een niet-ondertekend architectonisch werk onderzoek te laten doen naar de naam van de auteur.

Postzegels

Volgens een uitspraak door een Duitse regionale rechtbank (Landgericht Berlin) in een zaak van de erfgenamen van de Duitse kunstenaar Loriot tegen de Wikimedia Foundation, aangekondigd op 27 maart 2012, zijn Duitse postzegels geen "officiële werken" volgens § 5 I of II UrhG en zijn ze daarom niet in het publieke domein, zoals eerder aangenomen op Commons.

Postzegels van andere particuliere entiteiten zijn ook auteursrechtelijk beschermd. De gebruikelijke Duitse vervaldatum van het auteursrecht is echter van toepassing - het auteursrecht vervalt 70 jaar na 1 januari na het overlijden van de maker. Sommige individuele postzegels kunnen om andere redenen (bijv. eenvoudig grafisch ontwerp) vrij van auteursrechten zijn. Voor een verdere discussie, zie Copyright van afbeeldingen in Duitse postzegels

Verouderde licentiesjablonen, te verwijderen of te wijzigen

Zie beoordeling over postzegels.

• Sjabloon PD-German stamps
  voor postzegels van Deutsche Post AG, uitgegeven vanaf 5 mei 1995 (opdruk "Deutschland")
• Sjabloon PD-Deutsche Bundespost stamps
  voor postzegels van Deutsche Bundespost (Federal Mail, inclusief Saarland) uitgegeven van 1949 tot 6 april 1995
• Sjabloon PD-Deutsche Bundespost Berlin stamps
  voor postzegels van Deutsche Bundespost Berlin uitgegeven van 1949 tot 27 september 1990
• Sjabloon PD-DDR stamps
  voor postzegels van Deutsche Post der DDR (Duitse Democratische Republiek, 1945 - 1990)
• Sjabloon PD-DBZ stamps
  voor postzegels uitgegeven door geallieerde bezettingsautoriteiten (1945 - 1949)
• Sjabloon PD-German Empire stamps
  voor postzegels van Deutsche Reichspost (Imperial Mail, inclusief buitenlandse entiteiten) uitgegeven vóór 1945
• Voor postzegels van de pre-keizerlijke Duitse staten geldt Sjabloon PD-old.
  • Zie overlegpagina's voor updates.

Drempelwaarde voor originaliteit

Werken van beeldende kunst (met inbegrip van werken van toegepaste kunst en architecturale werken)

"Werken van beeldende kunst", zoals gedefinieerd in § 2, lid 1, punt 4, van de Wet op het auteursrecht en de naburige rechten van 1965 (Gesetz über Urheberrecht und verwandte Schutzrechte) (UrhG), is een containerbegrip voor kunstwerken in striktere zin, werken van toegepaste kunst en architecturale werken. Beeldende kunst onderscheidt zich van toegepaste kunst door het ontbreken van een utilitair doel. Gedurende vele decennia legden rechtbanken een hogere drempel van originaliteit op aan werken van toegepaste kunst dan aan kunstwerken ("two-tier theory"). In 2013 wijzigde het federale hof van justitie echter uitdrukkelijk zijn jurisprudentie en oordeelde dat "in het algemeen de auteursrechtelijke bescherming van werken van toegepaste kunst niet onderworpen is aan andere vereisten dan de auteursrechtelijke bescherming van werken van niet-utilitaire beeldende kunst of van literaire of muzikale creatie. Het is dus voldoende dat zij een niveau van creativiteit bereiken dat een publiek dat openstaat voor kunst en relatief vertrouwd is met opvattingen over kunst, in staat stelt om terecht te spreken van 'artistieke' creaties".

Bij de beoordeling of een artikel met een utilitair doel auteursrechtelijk beschermd is, moet men er echter rekening mee houden dat de esthetische werking van het artikel slechts een basis voor auteursrechtelijke bescherming kan bieden voor zover het niet wordt gedicteerd door het utilitaire doel van het artikel, maar in plaats daarvan is gebaseerd op een artistieke inspanning. Alleen die kenmerken van een utilitair artikel die niet volledig door de technische functie worden gedicteerd, kunnen auteursrechtelijke bescherming rechtvaardigen. Een functie wordt beschouwd als "gedicteerd door de technische functie" als het artikel niet zonder zou kunnen functioneren. Dit omvat kenmerken die om technische redenen noodzakelijkerwijs moeten worden gebruikt in artikelen van dezelfde soort als het betreffende artikel, evenals kenmerken die, hoewel ze om technische redenen worden gebruikt, vrij te selecteren of uitwisselbaar zijn. Voor zover het ontwerp van dergelijke kenmerken volledig wordt bepaald door hun technische functie, zijn zij niet in staat om de auteursrechtelijke bescherming van het utilitaire artikel te rechtvaardigen.

Voorbeelden uit rechtszaken over toegepaste kunst:

Geen bescherming:

• een klimstructuur voor speeltuinen gemaakt van touwen (afgebeeld hier, p 3 onder) omdat de structuur bestaat uit vrij selecteerbare of uitwisselbare maar technisch vereiste kenmerken en geen artistieke creativiteit vertoont;
• een houten speelgoedtrein ("verjaardagstrein") met wagons waarin kaarsen en cijfers kunnen worden gestoken (afgebeeld hier, p 3) omdat er vergelijkbaar uitziende, reeds bestaande speelgoedtreinen waren.
• een logo (hier afgebeeld in zwart-wit) bestaande uit de tekst "Match by Audiotec Fischer" en het veelgebruikte "fast-forward" symbool omdat noch het ontwerp van de tekst, noch het ontwerp van het symbool ("veel gebruikt in de audiowereld") noch de combinatie van de twee als een artistieke creatie kan worden beschouwd.

Wel bescherming:

• een ontwerplogo ("AIDA Smiling Lips") bestaande uit een mond, ogen en golflijnen ("wenkbrauwen") (in de beslissing, blz. 3; in het onderhavige geval was het ontwerp op de buitenkant van een schip geschilderd en kon het daardoor worden gereproduceerd onder de beperking van de vrijheid van panorama);
• een speeltrein van houten dierfiguren op wielen ("verjaardagskaravaan") (in de beslissing, p 3) omdat het een volledig herontwerp was van reeds bestaande speelgoedtreinen, waarvan de locomotief en wagons werden vervangen door dieren, en het algehele ontwerp (vormen, kleuren) niet het resultaat was van technische benodigdheden, maar een uitdrukking van de artistieke creativiteit van de auteur;
• een urn versierd met een airbrushed hertenontwerp (in de beslissing, links afgebeeld);
• een Birkenstock sandaal (model "Madrid");
• een Porsche 356 sportwagen (afgebeeld in de beslissing, 3e en 4e afbeelding van boven);
• een patio verwarmer met een driehoekige basis (afbeelding in de beslissing, eerste afbeelding).

In de afgelopen decennia draaiden rechtszaken waarbij uiteindelijk bescherming als toegepaste kunst werd verleend vooral om gerenommeerde designobjecten, met name meubels en lampen. Een paar recentere voorbeelden:

• stoelen en tafels gebaseerd op ontwerpen van de ontwerpers Marcel Breuer ("Wassily" stoel, "Laccio" tafel) en Ludwig Mies van der Rohe ("Barcelona" stoel, kruk, bank en tafel; "Brno" stoel; "Prag" stoel);
• de "Wilhelm Wagenfeld tafellamp";
• een briljant geslepen diamanten ring ("Niessing-Spannring")

Handtekeningen

Het Duitse auteursrecht vereist een hoge drempel van originaliteit, genaamd Schöpfungshöhe.

OK voor een standaardhandtekening. De relevante wet is het Urheberrechtsgesetz, afgekort UrhG. § 2, lid 2, UrhG maakt duidelijk dat er een drempel van originaliteit is waaraan moet worden voldaan: "Werke im Sinne dieses Gesetzes sind nur persönliche geistige Schöpfungen", wat ruwweg kan worden vertaald als "Volgens deze wet worden alleen persoonlijke intellectuele creaties als werken beschouwd." De Schöpfungshöhe definieert de minimale vereisten waaraan moet worden voldaan om een werk een auteursrechtelijk beschermde intellectuele creatie te laten worden. In deze context zijn handtekeningen vergelijkbaar met eenvoudige afbeeldingen die gewoon een praktisch doel vervullen die evenmin in aanmerking komen voor auteursrecht zoals gedocumenteerd door de volgende gevallen:

• OLG Köln, 6 U 199/85 (GRUR 1986, 889) oordeelde dat deze afbeelding niet in aanmerking komt voor auteursrecht, inclusief de animatie
• BVerfG 1 BvR 1571/02 oordeelde dat deze afbeelding niet in aanmerking komt voor auteursrecht omdat het een werk van toegepaste kunst is dat een praktisch doel dient waarvoor een hogere originaliteitsdrempel vereist is

Over het algemeen komen eenvoudige lettertypen en handtekeningen voor praktische doeleinden niet in aanmerking voor auteursrecht. Om te citeren uit Haimo Schack: Urheber- und Urhebervertragsrecht, p. 118:

"Dagegen wird ein Urheberschutz von Schriftzeichen von der Rechtssprechung in aller Regel verneint. Auch das einprägsame Signet der "ARD-1" erfüllte nicht die Anforderungen an eine persönliche geistige Schöpfung. Seit dem 1.6.2004 werden Schriftzeichen nicht mehr über das Schriftzeichengesetz, sondern unmittelbar als Geschmacksmuster geschützt (vgl § 61 GeschmMG)."

Vrij vertaald: Aan de andere kant wordt auteursrechtelijke bescherming van tekens over het algemeen ontkend door jurisprudentie. Zelfs het gedenkwaardige logo van de "ARD-1" voldeed niet aan de vereisten voor een persoonlijke intellectuele creatie. Sinds 1-6-2004 worden tekens niet langer beschermd door de 'Schriftzeichengesetz', maar rechtstreeks als ontwerpoctrooien (cf. § 61 GeschmMG).

Zie ook Bescherming van handgeschreven lettertypen en ontwerpen.

Er kan echter nog steeds sprake zijn van auteursrecht als de handtekening voldoende complex is om een te beschermen artistiek werk te worden (bijvoorbeeld omdat het meer creativiteit heeft dan de afbeelding hierboven).

Zie ook

• Duitsland
• Beeldrechten op de Duitse Wikipedia.
• Duitse Vrijheid van panorama-zaken
• Duitse licentie-tags
• Duitse licentie-tags Publieke Domein
• Duitse postzegels
• Wikiproject PD Duitse postzegels

Opmerkingen

Caution: The above description may be inaccurate, incomplete and/or out of date, so must be treated with caution. Before you upload a file to Wikimedia Commons you should ensure it may be used freely. Zie ook: Commons:Algemene disclaimer

Text transcluded from
COM:Liechtenstein

Liechtenstein

Auteursrechten: Liechtenstein Snelkoppeling: COM:LIECHTENSTEIN
Looptijd
Standaard	Life + 70 years
Onbekend	Create/publish + 70 years
Audiovisueel	Life + 70 years
Overige
Vrijheid van panorama	Yes
Termen lopen tot jaareinde	Yes
Common licentie tags	{{PD-Liechtenstein-official}} {{PD-Liechtenstein-old-unknown}}
ISO 3166-1 alpha-3	LIE
Verdragen
Bernse conventie	30 July 1931
WTO lid	1 September 1995
URAA restauratie datum‌*	1 January 1996
WIPO verdrag	30 April 2007
*‌Een werk is meestal beveiligd in de VS als het type werk daar copyright kan hebben, het na 31 december 1928 is gepubliceerd en beveiligd is in het land van afkomst op de URAA-datum.

This page provides an overview of copyright rules of Liechtenstein relevant to uploading works into Wikimedia Commons. Note that any work originating in Liechtenstein must be in the public domain, or available under a free license, in both Liechtenstein and the United States before it can be uploaded to Wikimedia Commons. If there is any doubt about the copyright status of a work from Liechtenstein, refer to the relevant laws for clarification.

Governing laws

Liechtenstein has been a member of the Berne Convention since 30 July 1931, the World Trade Organization since 1 September 1995 and the WIPO Copyright Treaty since 30 April 2007.

As of 2018 the World Intellectual Property Organization (WIPO), an agency of the United Nations, listed the Law of May 19, 1999, on Copyright and Neighboring Rights (consolidated version of December 19, 2006) as the main IP law enacted by the legislature of Liechtenstein. WIPO holds the machine-translatable German text of this law in their WIPO Lex database. The Liechtenstein Law Gazette holds the text in German.

General rules

Under the 1999 Law on Copyright and Neighboring Rights, amended 2006,

• A work is protected by copyright from the time it is created. The protection expires 70 years after the death of the author.^{[1999-2006 Art.32]}
• If several people have participated in the creation of a work, protection expires 70 years after the death of the last surviving co-author.^{[1999-2006 Art.33.1]}
• Where the individual contributions can be separated, each is protected for 70 years after the death of the author.^{[1999-2006 Art.33.2]}
• The term of protection of cinematographic or other audiovisual works expires 70 years after the death of the last survivor of the main director, author of the screenplay, the author of the dialogue and the composer of the music made specifically for the film or audiovisual work in question.^{[1999-2006 Art.33.3]}
• If the author of a work is unknown, protection expires 70 years after publication. If the author becomes known during this period, protection expires 70 years after her death.^{[1999-2006 Art.34]}
• The term of protection lasts to 31 December of the year which it expires.^{[1999-2006 Art.35]}

Not protected

Under the 1999 Law on Copyright and Neighboring Rights, amended 2006, the following are not protected: a) laws, regulations, international treaties and other official instruments; b) means of payment; c) decisions, records and reports of authorities and public administrations; d) patents, and published patent applications. Also not protected are official or legally required collections and translations of the above works.^{[1999-2006 Art.5]}

Currency

OK According to the Law of May 19, 1999, on Copyright and Neighboring Rights, "Copyright protection shall not subsist in .. means of payment".^{[1999-2006 Art.5]}

Please use {{PD-Liechtenstein-official}} for the corresponding currency images.

Freedom of panorama

OK {{FoP-Liechtenstein}}

The 1999 Law on Copyright and Neighboring Rights, amended 2006, says that works may be depicted when they are permanently located at or on public ground. The depiction may be offered, sold, sent or otherwise distributed. The depiction must not be three-dimensional and not be usable for the same purpose as the original.^{[1999-2006 Art.29]}

Stamps

According to the Law of May 19, 1999, on Copyright and Neighboring Rights, "Copyright protection shall not subsist in ... means of payment".^{[1999-2006 Art.5]} However, Liechtenstein generally emulates Swiss law, and Liechtenstein's Copyright Act is based on the Swiss text. The majority of Swiss copyright law commentaries does not consider stamps "means of payment".It is therefore likely that Liechtenstein stamps are protected by copyright as well.

In the past, {{PD-Liechtenstein}} was used for uploads of stamps from Liechtenstein, but this should not be done in the future, unless it's possible to produce evidence for the public domain claim.

See also

• Liechtenstein
• Category:Stamps of Liechtenstein

Citations

Caution: The above description may be inaccurate, incomplete and/or out of date, so must be treated with caution. Before you upload a file to Wikimedia Commons you should ensure it may be used freely. Zie ook: Commons:Algemene disclaimer

Text transcluded from
COM:Luxembourg

Luxemburg

Auteursrechten: Luxembourg Snelkoppeling: COM:LUXEMBOURG
Looptijd
Standaard	Life + 70 years
Onbekend	Publish + 70 years
Audiovisueel	Life + 70
Collectief werk	Publish + 70 years
Overige
Vrijheid van panorama	No
Termen lopen tot jaareinde	Yes
Common licentie tags	{{PD-old-auto}}
ISO 3166-1 alpha-3	LUX
Verdragen
Bernse conventie	20 June 1888
WTO lid	1 January 1995
URAA restauratie datum‌*	1 January 1996
WIPO verdrag	14 March 2010
*‌Een werk is meestal beveiligd in de VS als het type werk daar copyright kan hebben, het na 31 december 1928 is gepubliceerd en beveiligd is in het land van afkomst op de URAA-datum.

This page provides an overview of copyright rules of Luxembourg relevant to uploading works into Wikimedia Commons. Note that any work originating in Luxembourg must be in the public domain, or available under a free license, in both Luxembourg and the United States before it can be uploaded to Wikimedia Commons. If there is any doubt about the copyright status of a work from Luxembourg, refer to the relevant laws for clarification.

Governing laws

Luxembourg has been a member of the Berne Convention since 20 June 1888, the World Trade Organization since 1 January 1995 and the WIPO Copyright Treaty since 14 March 2010. As of 2018 the World Intellectual Property Organization (WIPO), an agency of the United Nations, listed Law of April 18, 2001, on Copyright and Related Rights and Databases as the main IP law enacted by the legislature of Luxembourg.

WIPO holds the text of this law in their WIPO Lex database. The 2001 Law was amended by the Law of April 18, 2004 (LU043), Law of May 22, 2009 (LU055) and Law of April 25, 2018 (LU053). It was also amended by Law of February 10, 2015, transposing Directive 2011/77/EU of the European Parliament ... The 2001 Law applied to works that had not entered the public domain before its entry into force.^{[4-18-2001 Art.96(1)]} It also applied to all works which, on 1 July 1995, were protected in at least one Member State of the European Union.^{[4-18-2001 Art.97]}

General rules

Under the Law of April 18, 2001 as modified in 2015,

• Copyright extend for 70 years after the death of the author in favor of his heirs and assigns.^{[4-18-2001 Art.9(1)]}
• When the work is the product of collaboration and the contributions are inseparable, copyright exists for the benefit of all interested parties until 70 years after the death of the last surviving author.^{[4-18-2001 Art.9(2)]}
• Protection of audiovisual works expires 70 years after the death of the last survivor of the following persons: the principal director, the author of the screenplay, dialogues and musical compositions, with or without words, specially created for use in the work, whether or not sponsors.^{[4-18-2001 Art.9(2)]}
• Copyright in anonymous and pseudonymous works lasts 70 years from the day when the work was lawfully made available to the public.^{[4-18-2001 Art.9(3)]} If the identity of the author of an anonymous or pseudonymous work is established, the author or his heirs may claim protection for the duration specified in paragraph 1.^{[4-18-2001 Art.9(3)]}
• Directed works are created by several authors at the initiative and under the direction of a natural or legal person who publishes it under their name, and in which the contributions of the authors are designed to be integrated into the collection. In the absence of of any contractual provision to the contrary, the publisher has the original economic and moral rights in the work.^{[4-18-2001 Art.6]} Copyright in directed works lasts 70 year from the year of publication.^{[4-18-2001 Art.9(3)]}
• Any person who, after the expiration of protection by copyright, publishes or lawfully communicates to the public for the first time a work not previously published, is vested with property rights equivalent to those enjoyed by the author for a period of 25 years from the time when the work was first published or communicated to the public.^{[4-18-2001 Art.9(4)]}
• All dates in this article are calculated from 1 January following the relevant event.^{[4-18-2001 Art.9(5)]}

Copyright in the United States

Luxembourg was a member of the Berne Convention when the Uruguay Round Agreements Act came into effect in the United States on 1 January 1996. At that time, the governing law was the Loi du 29 mars 1972 sur le droit d'auteur (Law of 29 March 1972 on Copyright). The Government of the Grand Duchy of Luxembourg provides an online version of this law. Works originating in Luxembourg are usually protected under the copyright rules of the United States if they are a type of work that may be protected by copyright in the United States, were published after 1924 and were either protected in Luxembourg on the URAA date of 1 January 1996, or were published after that date. The general rules in Luxembourg on the URAA date were:

• Literary or artistic works as defined under the Law of 1972 were subject to protection.^{[3-29-1972 Art.1]}
• Copyright extended for 50 years after the death of the author.^{[3-29-1972 Art.2]}
• For works of joint authorship, copyright extended for 50 years after the death of the last surviving author.^{[3-29-1972 Art.6]}
• Copyright in photographic works and works of applied art extended for fifty years from their creation.^{[3-29-1972 Art.4]}
• Copyright in an anonymous or pseudonymous work expired fifty years after the work was made accessible to the public.^{[3-29-1972 Art.8]}

Some works may be in the public domain in the United States but not in Luxembourg. These are works that entered the public domain before the URAA date, then returned to copyright protection with 8 September 1997 amendment to the 1972 law, which extended the term for literary or artistic works including photographs to death plus 70 years.^{[3-29-1997 Art.2]} This law was retroactive, but stated that "Works that passed into the public domain before July 1, 1995, and have already been freely exploited may continue to be exploited by the same persons, who shall be exempted from copyright insofar as they engage in the same forms of exploitation."^{[3-29-1997 Art.49]}

Freedom of panorama

 Niet OK {{NoFoP-Luxembourg}} Only incidental inclusion allowed. Under the Law of April 18, 2001 as modified in 2015,

• A copyright holder may not prevent "the reproduction and communication of [his or her] works located in a publicly accessible place, when such works do not constitute the primary subject of the reproduction or communication."^{[4-18-2001 Art.10(7)]}

Threshold of originality

According to Jean-Luc Putz, the threshold of originality in Luxembourg is not as strict as in UK but not as liberal as in Germany. During the legislation the intent was to orientate with other Benelux states or France.

See also

• Lëtzebuerg
• Category:Luxembourgish FOP cases

Citations

Caution: The above description may be inaccurate, incomplete and/or out of date, so must be treated with caution. Before you upload a file to Wikimedia Commons you should ensure it may be used freely. Zie ook: Commons:Algemene disclaimer

Text transcluded from
COM:Monaco

Monaco

Auteursrechten: Monaco Snelkoppeling: COM:MONACO
Looptijd
Standaard	Life + 50 years
Onbekend	Publisher life + 50 years
Posthuum	Publish + 50 years
Overheid	Public domain
Overige
Termen lopen tot jaareinde	Yes
ISO 3166-1 alpha-3	MCO
Verdragen
Bernse conventie	30 May 1889
URAA restauratie datum‌*	1 January 1996
*‌Een werk is meestal beveiligd in de VS als het type werk daar copyright kan hebben, het na 31 december 1928 is gepubliceerd en beveiligd is in het land van afkomst op de URAA-datum.

This page provides an overview of copyright rules of Monaco that are relevant to uploading works into Wikimedia Commons. Note that any work originating in Monaco must be in the public domain, or available under a free license, in both Monaco and the United States before it can be uploaded to Wikimedia Commons. If there is any doubt about the copyright status of a work from Monaco, refer to Law 491 for clarification.

Governing laws

Monaco has been a member of the Berne Convention since 30 May 1889.

As of 2018 the World Intellectual Property Organization (WIPO), an agency of the United Nations, listed Loi n. 491 du 24/11/1948 sur la protection des œuvres littéraires et artistiques as the main copyright law enacted by the legislature of the Monaco.

The law came into effect on 1 January 1949.^{[491/1948 Art.35]} It applies to all literary or artistic works that were not in the public domain when it came into force.^{[491/1948 Art.36]} WIPO holds Law No. 491 as amended up to Law No. 1.313 of June 29, 2006 in their WIPO Lex database.

Applicability

The law applies to works authored or co-authored by a citizen of Monaco, and to all works first published in Monaco.^{[491/1948 Art.34]} Other works are protected as defined by international conventions. Applied art works are protected in Monaco to the same extent that they are protected in their country of origin.^{[491/1948 Art.34]} Authors have rights in all literary and artistic works that they create with no requirement for any formality.^{[491/1948 Art.1]} The rights of the author may be transferred in whole or part by gift, sale or inheritance, with some limitations on inheritance.^{[491/1948 Art.14]}

Works protected by copyright include all literary, scientific and artistic productions, whatever their mode or form of expression, such as books, pamphlets and other writings; lectures, addresses, sermons and similar works; dramatic or dramatico-musical works; choreographic works and pantomimes whose staging is fixed in writing or otherwise; musical compositions with or without words; cinematographic works and those obtained by a process analogous to cinematography; works of drawing, painting, architecture, sculpture, engraving, lithography; photographic works and those obtained by a process analogous to photography; works of applied arts; illustrations, maps, plans, sketches and plastic works relating to geography, topography, architecture or science.^{[491/1948 Art.2]}

Durations

Under Loi n. 491 du 24/11/1948,

• The author has the sole right to publish, reproduce or otherwise disclose their work, and has the exclusive right to authorise any translation, arrangement or adaptation of their work.^{[491/1948 Art.3-4]}
• The author of a translation, arrangement or adaptation has rights to their work without prejudice to the rights of the author of the original work.^{[491/1948 Art.5]}
• For individual works, copyright lasts 50 years after the author's death.^{[491/1948 Art.12]}
• For posthumous works, copyright lasts 50 years after publication.^{[491/1948 Art.12]}
• A collaborative work is the common property of the authors, but when it is not an indivisible whole each of the co-authors has the right to exploit their personal contribution separately.^{[491/1948 Art.7]} For collaborative works, copyright lasts 50 years after the death of the last surviving author.^{[491/1948 Art.12]}
• The publisher of an anonymous or pseudonymous work is treated as the author. However, if the identity of the author is established, the author or their successors obtain the copyright.^{[491/1948 Art.13]}

In the above definitions, "50 years after [event]" means "up to the end of the 50th year after the year in which [event] happened."

Not protected

Laws, ordinances, orders, decisions and administrative, judicial or official publications do not benefit from copyright protection.^{[491/1948 Art.38]}

Freedom of panorama

 Not OK: Chapitre - III RESTRICTIONS À L'EXERCICE DES DROITS (Chapter - III RESTRICTIONS ON THE EXERCISE OF RIGHTS) does not contain an exception that allows photographic and/or videographic reproductions and commercial publication and/or distribution of images of copyright-protected architecture and artistic works situated in public places.

Il est permis de publier des emprunts faits à des œuvres littéraires ou artistiques, à condition d'en indiquer la source et l'auteur lorsque ces publications ont un caractère scientifique, scolaire ou constituent des chrestomathies.

— in: 491/1948 Art.16

It shall be permissible to publish borrowings made from literary or artistic works, provided that the source and author are indicated where the publications are of a scientific, scholarly or chrestomathic nature.

— Translation of Article 16

See also

• Category:Monégasque FOP cases

Citations

Caution: The above description may be inaccurate, incomplete and/or out of date, so must be treated with caution. Before you upload a file to Wikimedia Commons you should ensure it may be used freely. Zie ook: Commons:Algemene disclaimer

Text transcluded from
COM:Netherlands

Nederland

Auteursrechten: Nederland Snelkoppeling: COM:Netherlands
Looptijd
Standaard	Leven + 70 jaar
Onbekend	Gepubliceerd + 70 jaar
Audiovisueel	Leven + 70 naar
Overige
Termen lopen tot jaareinde	Ja
Common licentie tags	{{PD-old-auto}} {{PD-EU-no author disclosure}} {{FoP-Netherlands}}
Verdragen
Bernse conventie	1 november 1912
Univ. Copyright Conventie	22 juni 1967
WTO lid	1 januari 1995
URAA restauratie datum‌*	1 januari 1996
WIPO verdrag	14 maart 2010
*‌Een werk is meestal beveiligd in de VS als het type werk daar copyright kan hebben, het na 31 december 1928 is gepubliceerd en beveiligd is in het land van afkomst op de URAA-datum.

Deze pagina geeft een overzicht van regels rond het auteursrecht van Nederland die relevant zijn voor het uploaden van werken naar Wikimedia Commons. Houd er rekening mee dat elk werk dat afkomstig is uit zich in het publieke domein moet bevinden of onder een gratis licentie beschikbaar moet zijn in zowel Nederland als de Verenigde Staten voordat het kan worden geüpload naar Wikimedia Commons. Raadpleeg bij twijfel over de auteursrechtelijke status van een werk uit Nederland de relevante wetten voor verduidelijking.

Geldende wetgeving

Nederland is sinds 1 november 1912 deelnemer van het Verdrag van Bern, sinds 1 januari 1995 van de Wereldhandelsorganisatie en sinds 14 maart 2010 van de Wereldorganisatie voor de Intellectuele Eigendom (WIPO).

In 2018 heeft de WIPO, een agentschap van de Verenigde Naties, de Wet van 23 september 1912, bevattende nieuwe regelgeving voor auteursrecht als de belangrijkste auteurswet vastgesteld die door de wetgever van Nederland is uitgebracht. WIPO bewaart de tekst van deze wet in hun WIPO Lex database. De geldende Nederlandstalige wet is te vinden op de Website van de rijksoverheid

Officiële Nederlandse bronnen geven de tekst van de Auteurswet en de Wet naburige rechten ook in het Engels.

Standaardregels

Op grond van de Wet van 23 september 1912, zoals gewijzigd tot en met 1 september 2017) geldt het volgende:

• Het auteursrecht vervalt door verloop van 70 jaren, te rekenen van de 1e januari van het jaar, volgende op het sterfjaar van de maker. ^{[1912-2017 Art. 37(1)]}
• Werk dat postuum voor 1995 is gepubliceerd heeft een auteursrecht van 50 jaar na publicatie (wet van voor 1995), of 70 jaar na het overlijden (Auteurswet-Hoofdstuk III), de langste termijn is van kracht.^{[1912-2017 Art. 37, 51]} Deze voorwaarde is gebruikt om de rechten van het copyright op niet eerder gepubliceerde gedeelten van 'Het dagboek van Anne Frank' tot 1984 te laten lopen.
• De duur van een gemeenschappelijk auteursrecht op een zelfde werk, aan twee of meer personen als gezamenlijke makers daarvan toekomende, wordt berekend van de 1e januari van het jaar, volgende op het sterfjaar van de langstlevende hunner. ^{[1912-2017 Art. 37(2)]}
• Het auteursrecht op een werk, ten aanzien waarvan de maker niet is aangeduid of niet op zodanige wijze dat zijn identiteit buiten twijfel staat, vervalt door verloop van 70 jaren, te rekenen van de 1e januari van het jaar, volgende op dat, waarin de eerste openbaarmaking van het werk rechtmatig heeft plaatsgehad. ^{[1912-2017 Art. 38(1)]}
• Hetzelfde geldt ten aanzien van werken, waarvan een openbare instelling, een vereniging, stichting of vennootschap als maker wordt aangemerkt, tenzij de natuurlijke persoon, die het werk heeft gemaakt, als zodanig is aangeduid op of in exemplaren van het werk, die zijn openbaar gemaakt. ^{[1912-2017 Art. 38(2)]}
• Voor werken, waarvan de duur van het auteursrecht niet wordt berekend naar de bepalingen van artikel 37 en die niet binnen 70 jaren na hun totstandkoming op rechtmatige wijze zijn openbaar gemaakt, vervalt het auteursrecht. ^{[1912-2017 Art. 39]}
• Het auteursrecht op een filmwerk vervalt door verloop van 70 jaren, te rekenen van de 1e januari van het jaar, volgende op het sterfjaar van de langstlevende van de volgende personen: de hoofdregisseur, de scenarioschrijver, de schrijver van de dialogen en degene die ten behoeve van het filmwerk de muziek heeft gemaakt. ^{[1912-2017 Art. 40]}

Buiten Europa

Voor de Tweede Wereldoorlog waren Aruba, Curaçao, Bonaire, Sint Eustatius, Sint Maarten en Saba administratief bekend als de Nederlandse Antillen. Het copyright lag daar toen vast in de auteursverordening 1913.

In 2010 werden Bonaire, Sint Eustatius en Saba bijzondere gemeenten in Nederland. Curaçao en Sint Maarten werden, net als Aruba al in 1986, landen in het Koninkrijk der Nederlanden. In Artikel 39 van het Statuut van het Koninkrijk wordt aangegeven dat het copyright in de landen van het Koninkrijk zoveel mogelijk op een gelijke manier zal worden gereguleerd.

• De relevante wet in Aruba is de 2003 Auteursverordening (Aruba).
• Voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba, is het de Auteurswet BES, met een duur van 50 jaar na de dood van de auteur. Deze wet is gebaseerd op de wet van de Nederlandss Antillen.
• De wet in Curaçao is vergelijkbaar.
• De wet in Sint Maarten is de Auteursverordening.

Niet beschermd

Nederlandse wetten en rechterlijke uitspraken zijn volledig vrij van auteursrechten (Artikel 11 van de Nederlandse auteurswet).

Alle werken die door of namens de overheid aan het publiek zijn medegedeeld, mogen in Nederland vrij worden verspreid (daaronder begrepen wijzigingen en afgeleiden) tenzij het auteursrecht uitdrukkelijk is voorbehouden, hetzij in algemene zin bij wet, besluit of verordening, of in een bepaald geval door een aankondiging op het werk zelf of bij de mededeling aan het publiek. Dit is geregeld in ([:Wikisource:Copyright Act (Netherlands)#Article_15b Artikel 15b van de Nederlandse Auteurswet] uit 1912). Ook entiteiten als de stichting Silicose Oud-mijnwerkers kunnen als bestuursorgaan worden aangemerkt (AbRS 30 november 1995, JB 1995/337) en hun publicaties zouden daarom niet automatisch auteursrechtelijk beschermd worden. Deze uitspraak ziet niet direct op het auteursrecht en het feit dat de stichting een overheidsorgaan zou zijn wordt bovendien betwist door prof. mr. SE Zijlstra.

Copyright tags

• {{PD-NL-gemeentewapen}} – voor wapens van (niet meer bestaande) gemeenten, provincies en het land zelf
• {{PD-NL-gemeentevlag}} – voor vlaggen van (niet meer bestaande) gemeenten, provincies en het land zelf
• {{PD-NL-Gov}} (verouderd) – voor alle werken die door of namens de overheidsinstanties (overheid) aan het publiek worden medegedeeld, tenzij het auteursrecht uitdrukkelijk is voorbehouden, hetzij op algemene wijze door de wet , decreet of verordening, of in een specifiek geval door een aankondiging op het werk zelf of bij de mededeling aan het publiek

Valuta

 Niet OK: Bankbiljetten in guldens zijn 70 jaar na de eerste publicatie auteursrechtelijk beschermd. Er is contact opgenomen met De Nederlandsche Bank en zij stellen dat de invoering van de euro daar niets aan verandert.

 Question Munten in gulden zijn mogelijk OK om te reproduceren, aangezien ze onderworpen zijn aan artikel 15b van de Auteurswet. Door of namens de overheid uitgegeven werken mogen worden verveelvoudigd, tenzij het auteursrecht op het moment van publicatie uitdrukkelijk door de overheid is voorbehouden. Maar ook als er geen voorbehoud is gemaakt, heeft alleen de auteur het recht om die werken in een collectie te laten publiceren.

 Not OK Nationale zijden van euromunten zijn ook auteursrechtelijk beschermd. Hoewel artikel 15b Auteurswet op deze munten van toepassing is, is door de Nederlandse overheid een uitdrukkelijk voorbehoud van rechten gemaakt.

De minimis

In de Nederlandse auteurswet is een bepaling opgenomen die van toepassing is als het auteursrecht niet of nauwelijks in het geding is. Dit wordt aangeduid met de de minimis- of bagatel-beperking. Op grond hiervan is het toegestaan werken van anderen te verwerken in een eigen werk, indien die verwerking ‘incidenteel’ en van ‘ondergeschikte betekenis’ is. Het begrip ‘incidentele verwerking’ betekent dat de verwerking min of meer toevallig plaatsvindt. Het begrip ‘ondergeschikte betekenis’ wil zeggen dat het gaat om een bescheiden onderdeel van het nieuwe werk. In de memorie van toelichting staat dat het vooral gaat om gebruik van beeldmateriaal, zoals een filmreportage waarbij terloops een winkelgevel, een reclame-uiting, een auto of een muurschildering in beeld komt. Het gaat dus om toevalligheden. De memorie van toelichting gaat verder met: Bij het verwerken van bepaalde, weloverwogen gekozen geluidsfragmenten in een nieuw muziekwerk, is de beperking echter niet van toepassing.

Letterlijk luidt artikel 18a uit de auteurswet met de volgende uitzondering op het auteursrecht: Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd de incidentele verwerking ervan als onderdeel van ondergeschikte betekenis in een ander werk.

Bronnen

• Auteurswet art. 18a, ingevoerd in 2004.
• memorie van toelichting bij wetsvoorstel, pag. 52 en 53
• Lexology.com
• Kort begrip van het intellectuele eigendomsrecht. Citaat uit dit boek: Art. 18a Aw kan als een restbepaling worden gezien die verzekert dat het auteursrecht ook buiten de hiervoor besproken gevallen geen ongerechtvaardigde belemmering vormt voor de uitingsvrijheid, indien de door het auteursrecht beschermde belangen daarbij niet of nauwelijks in het geding zijn. Om die reden wordt art. 18a Aw wel als de ‘de minimis’- of bagatel-beperking aangeduid. Het artikel bepaalt dat het is toegestaan werken van anderen te verwerken in een eigen werk, indien die verwerking ‘incidenteel’ en van ‘ondergeschikte betekenis’ is. Deze bepaling is gebaseerd op art. 5 lid .Auteursrechtrichtlijn en is bedoeld voor situaties waarin een werk terloops in beeld komt, waarbij met name kan worden gedacht aan bouwwerken, werken van beeldende kunst, schilderijen of muurschilderingen. Met het begrip ‘incidentele verwerking’ wordt gedoeld op een verwerking die min of meer toevallig plaatsvindt. Het begrip ‘ondergeschikte betekenis’ ziet op verwerkingen die een bescheiden onderdeel vormen van het nieuwe werk en waarmee niet een vergroting van de economische waarde van het werk wordt beoogd

Vrijheid van panorama

OK voor gebouwen en de meeste 2D en 3D kunstwerken {{FoP-Nederland}}
 Niet OK voor foto's, kaarten, toegepaste kunst, industrieel ontwerp en modellen

Artikel 18 van de Auteurswet bepaald dat:

• Als inbreuk op het auteursrecht op een werk als bedoeld in artikel 10, eerste lid, onder 6°, of op een werk, betrekkelijk tot de bouwkunde als bedoeld in artikel 10, eerste lid, onder 8°, dat is gemaakt om permanent in openbare plaatsen te worden geplaatst, wordt niet beschouwd de verveelvoudiging of openbaarmaking van afbeeldingen van het werk zoals het zich aldaar bevindt. Waar het betreft het overnemen in een compilatiewerk, mag van dezelfde maker niet meer worden overgenomen dan enkele van zijn werken.
• [a] Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd de incidentele verwerking ervan als onderdeel van ondergeschikte betekenis in een ander werk.
• [b] Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd de openbaarmaking of verveelvoudiging ervan in het kader van een karikatuur, parodie of pastiche mits het gebruik in overeenstemming is met hetgeen naar de regels van het maatschappelijk verkeer redelijkerwijs geoorloofd is.

Artikel 18 beperkt dit uitdrukkelijk tot "werken met betrekking tot architectuur", d.w.z. geografie, topografie en andere wetenschappen zijn niet opgenomen in artikel 18. Foto's zijn niet opgenomen in punt 6. Zij worden afzonderlijk vermeld in punt 9 en zijn derhalve niet opgenomen in de voorzijde van de verpakking. Ook afzonderlijk vermeld en daarom niet inbegrepen zijn kaarten, toegepaste kunst en industrieel ontwerp en modellen.

Onder openbare plaatsen in artikel 18 van de Auteurswet vallen niet alleen openluchtruimten zoals openbare wegen en pleinen, maar ook het interieur van openbare gebouwen. Wat een openbaar gebouw precies is, is niet gedefinieerd in de Nederlandse wet, maar er zijn enkele richtlijnen die kunnen worden ontleend aan de gepubliceerde literatuur en aan de parlementaire debatten over dit artikel toen het in 2004 in deze versie werd geïntroduceerd. Onder de criteria om te bepalen of het interieur van een gebouw een "openbare plaats" is in de zin van artikel 18, zei het parlement dat het gebouw vrij toegankelijk moet zijn voor het grote publiek en noemde vervolgens twee negatieve criteria: of er een toegangsprijs werd aangerekend, en of de toegang op privaatrechtelijke gronden kan worden geweigerd. (Er kunnen andere criteria bestaan; deze twee werden als voorbeelden genoemd.)

Het parlement en de literatuur vermelden expliciet dat scholen, operagebouwen, entreehallen van bedrijven en musea geen openbare plaatsen zijn in de zin van artikel 18, maar dat treinstations dat wel zijn. Jurisprudentie in Nederland over 'vrijheid van panorama' is schaars. In één geval is het interieur van de Johan Cruijff ArenA werd geacht geen openbare plaats te zijn. In een tweede geval werd een foto van een gebouw in een privévakantieoord beschouwd als gedekt door artikel 18 omdat het gebouw zichtbaar was vanaf de openbare grond.

Rekening houdend met deze richtlijnen en de weinige rechtszaken, interpreteren we "openbare plaats" in artikel 18 als werken aan openluchtwegen en pleinen en werken die van daaruit zichtbaar zijn, zolang ze zich buiten bevinden. Het omvat ook werken in het interieur van alleen die gebouwen die in de eerste plaats een transitdoel voor het grote publiek dienen: treinstations worden expliciet genoemd door de wetgevers, maar dit zou waarschijnlijk ook gelden voor luchthavens, onderdoorgangen, (overdekte) parkeerplaatsen. Artikel 18 lijkt ook van toepassing te zijn op winkelcentra. Het geldt waarschijnlijk niet binnen de winkels in een winkelcentrum. Naar alle waarschijnlijkheid is het niet van toepassing op andere niet-privé-binnenruimtes, zoals hotels, cafés of winkels. Het is zeker niet van toepassing op de locaties die specifiek door de wetgevers zijn uitgesloten: scholen, opera's, entreehallen van bedrijven en musea. De situatie in kerken is gecompliceerd en er bestaat voor zover bekend geen jurisprudentie over. Naar de mening van de Nederlandse jurist Arnoud Engelfriet, kunnen kerken beschouwd worden als openbare plaats, mits je het gebouw binnen kan gaan zonder toestemming te vragen en zonder toegang te betalen.

Artikel 18 is beperkt tot werken die oorspronkelijk zijn gemaakt om permanent op openbare plaatsen te worden geplaatst. In de literatuur wordt vermeld dat dit ook voor graffiti zou gelden, ook al worden deze normaal gesproken vrij snel verwijderd. Dit komt overeen met de interpretatie van "permanent" bijvoorbeeld in Duitsland zoals hier uitgelegd; de "natuurlijke levensduur" van een graffiti wordt geacht te eindigen met de verwijdering ervan. Verder moet de foto het werk tonen zoals het op de openbare plaats verschijnt. Een foto van een sculptuur in zijn omgeving is goed. Het uitsnijden van het beeld en het gebruik van alleen de afbeelding van het beeld valt niet onder artikel 18. De Nederlandse wetgever lijkt voorstander van een strikte interpretatie van de Berne three-step test. Het Parlement vermeldde dat het maken en verkopen van een ansichtkaart van een close-upfoto van een auteursrechtelijk beschermd beeldhouwwerk (d.w.z. zonder de omgeving, zonder het beeld in context te tonen) niet was toegestaan.

Gebrek aan bewijs van origineel auteurschap / creatieve inbreng van welke aard dan ook

Afbeeldingen zonder bewijs van oorspronkelijk auteurschap kunnen worden gebruikt met een licentie voor het publieke domein.

Het meest voorkomende voorbeeld zijn foto's die bedoeld zijn voor gebruik in een paspoort of ID-kaart. Deze zijn op een voorgeschreven manier gemaakt door een fotograaf of zelfs in een automatische fotomachine. Vanaf 1 oktober 2006 schrijven de Regeling eisen pasfoto's en de Paspoortuitvoeringsregeling Nederland 2001 precies de eisen voor deze foto's voor. De belangrijkste vereisten zijn:

• Volledig beeld van het gezicht, gecentreerd op de afbeelding
• Vooraanzicht van het gezicht
• Hoofd en schouders recht
• Neutrale uitdrukking, mond gesloten
• Beide ogen zichtbaar; ook in het geval van een bril
• Geen schaduwen of reflecties in gezicht of achtergrond
• Effen achtergrond
• Kleurenafbeelding

Voor deze regelgeving waren er andere eisen aan ID-foto's. Vooral de foto moest in een 3/4-weergave worden gemaakt, met een van de oren zichtbaar, de foto moest zwart-wit zijn. Dit is hier beschreven.

Deze afbeeldingen vallen volgens wettelijke interpretaties, zoals 1 of 2 niet onder het auteursrecht.

Drempelwaarde voor originaliteit

Simpele logo's zijn in Nederland aanvaardbaar, maar niet alle logo's zijn dat. Of iets in Nederland boven de drempel van originaliteit ligt, wordt gedefinieerd in het arrest van de Hoge Raad "'Van Dale/Romme'". In dit arrest oordeelde de Hoge Raad dat:

• Bij de beoordeling van de cassatiegrond moet worden opgemerkt dat een product slechts kan worden aangemerkt als een werk van literatuur, wetenschap of kunst als bedoeld in artikel 1 juncto artikel 10 van de Auteurswet, indien het een eigen, oorspronkelijk karakter heeft en het persoonlijke merk van de maker draagt.

Dit is nader gespecificeerd in het arrest van de Hoge Raad ''Endstra-tapes':

• Het product moet een eigen, origineel karakter hebben. In het kort betekent dit dat de vorm niet gebaseerd mag zijn op die van een ander werk. (cf. artikel 13 Aw.) De eis dat het product het persoonlijke merkteken van de maker moet dragen, betekent dat er een vorm moet zijn die het resultaat is van creatieve menselijke arbeid en dus creatieve keuzes, die daarom een product is van de menselijke geest. In ieder geval is hier alles uitgesloten dat een vorm heeft die zo triviaal of banaal is, dat men er geen enkele creatieve arbeid achter kan tonen van welke aard dan ook.

Later bepaalde de Hoge Raad in het arrest Stokke v. Fikszo dat:

• Om een werk in aanmerking te laten komen voor auteursrecht, is het noodzakelijk dat het werk een eigen origineel karakter heeft en het persoonlijke merkteken van de maker draagt... Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft de benchmark zo geformuleerd dat het moet gaan om "een intellectuele schepping van de auteur van het werk".

Postzegels

Zie nl:Wikipedia:Beleid voor gebruik van media/Postzegels.

Vóór 1 januari 1989 beschouwde het overheidsbedrijf PTT Nederlandse postzegels als gemaakt door het PTT-bedrijf en als zodanig als hun auteur. In Nederland vervalt het auteursrecht 70 jaar na het overlijden van de auteur. Bij postzegels die vóór 1989 zijn uitgegeven, vervalt het auteursrecht 70 jaar na publicatie.

Vanaf 1 januari 1989 werd de PTT de besloten vennootschap TNT Post. De regels zijn soms anders dan in de periode voor 01-01-1989; bijvoorbeeld wanneer er meer dan één auteur van een postzegel is.

Vanaf 2024 worden Nederlandse postzegels gemaakt in de periode 1852–1953 beschouwd als behorend tot het Publieke Domein.

Zie ook

• Nederland
• Category:Dutch FOP cases
• Category:License tags of the Netherlands
• Category:PD-Netherlands
• Category:Stamps of the Netherlands
• Commons:Copyright rules by territory/Aruba
• Commons:Copyright rules by territory/Curaçao
• Commons:Copyright rules by territory/Dutch Caribbean/nl
• Commons:Copyright rules by territory/Sint Maarten
• Commons:Copyright rules by territory/European Union#Currency
• Archived discussion on Freedom of panorama from August 2014

Bronnen

Caution: The above description may be inaccurate, incomplete and/or out of date, so must be treated with caution. Before you upload a file to Wikimedia Commons you should ensure it may be used freely. Zie ook: Commons:Algemene disclaimer

Text transcluded from
COM:Switzerland

Zwitserland

Auteursrechten: Switzerland Snelkoppeling: COM:SWITZERLAND
Looptijd
Standaard	Life + 70 years
Onbekend	Publish + 70 years
Overige
Vrijheid van panorama	Yes
Termen lopen tot jaareinde	Yes
Common licentie tags	{{PD-old-auto}} {{PD-Switzerland-official}} {{PD-Switzerland-photo}}
ISO 3166-1 alpha-3	CHE
Verdragen
Bernse conventie	5 December 1887
Univ. Copyright Conventie	30 March 1956
WTO lid	1 July 1995
URAA restauratie datum‌*	1 January 1996
WIPO verdrag	1 July 2008
*‌Een werk is meestal beveiligd in de VS als het type werk daar copyright kan hebben, het na 31 december 1928 is gepubliceerd en beveiligd is in het land van afkomst op de URAA-datum.

This page provides an overview of copyright rules of Switzerland relevant to uploading works into Wikimedia Commons. Note that any work originating in Switzerland must be in the public domain, or available under a free license, in both Switzerland and the United States before it can be uploaded to Wikimedia Commons. If there is any doubt about the copyright status of a work from Switzerland, refer to the relevant laws for clarification.

Governing laws

Switzerland has been a member of the Berne Convention since 5 December 1887, the World Trade Organization since 1 July 1995 and the WIPO Copyright Treaty since 1 July 2008.

As of 2024 the World Intellectual Property Organization (WIPO), an agency of the United Nations, listed Federal Act of October 9, 1992, on Copyright and Related Rights (status as of January 1, 2022) as the main copyright law enacted by the legislature of Switzerland (and holds an unofficial English translation of the text of this law in their WIPO Lex database). The Bundesrat (Federal Council) also holds an unofficial and updated English translation of the law (2023), in addition to the official versions in German, French, Italian and Romansh.

General rules

Under the Federal Act on Copyright and Related Rights (Copyright Act, CopA) of 9 October 1992 (Status as of 1 July 2023),

• In general a work is protected by copyright as soon as it is created, irrespective of whether it has been fixed on a physical medium.^{[1992-2023 Art.29(1)]}
• Protection expires a. in the case of computer programs, 50 years after the death of the author; a^bis. 50 years after production for photographic depictions and depictions of three-dimensional objects produced by a process similar to that of photography if the depictions do not have individual character; b. in the case of all other works, 70 years after the death of the author.^{[1992-2023 Art.29(2)]}
• Where it is has to be assumed that the author has been dead for more than 50 or 70 years respectively, protection no longer applies.^{[1992-2023 Art.29(3)]}
• Where two or more persons have participated in the creation of a work, protection expires a. in the case of computer programs, 50 years after the death of the last surviving joint author; b. in the case of all other works, 70 years after the death of the last surviving joint author.^{[1992-2023 Art.30(1)]}
• Where the individual contributions may be separated, protection for each contribution expires 50 or 70 years respectively after the death of the respective author.^{[1992-2023 Art.30(2)]}
• In the case of films and other audio-visual works, the calculation of the term of protection is based solely on the date of the death of the director.^{[1992-2023 Art.30(3)]}
• [The three aforementioned provisions] do not apply to photographic depictions and depictions of three-dimensional objects produced by a process similar to that of photography if the depictions do not have individual character.^{[1992-2023 Art.29(3)]}
• In the case of films and other audio-visual works, the calculation of the term of protection is based solely on the date of the death of the director.^{[1992-2023 Art.30(3)]}
• Where the author of a work is unknown, protection for that work expires 70 years after it has been published or, if it has been published in instalments, 70 years after the final instalment.^{[1992-2023 Art.31(1)]}
• If the identity of the person who has created the work becomes publicly known before the expiry of the aforementioned term, protection for the work expires: a. in the case of computer programs, 50 years after the death of the author; b. in the case of all other works, 70 years after the death of the author.^{[1992-2023 Art.31(2)]}
• The term of protection is calculated from 31 December of the year in which the event determining the calculation occurred.^{[1992-2023 Art.32]}

The increase of the protection term from 50 to 70 years occurred in 1993 and was not retroactive, but since the change was more than 20 years ago, no works are in the public domain under the life+50 term that would not also be in the public domain under the current life+70 rule. However, this can be relevant with regard to URAA-restored copyrights in the US, as the protection of many works was already expired applying the 50 years term and protection was not restored for these works in 1993, as confirmed by the Swiss Federal Supreme Court in its "Sternheim" decision in 1998. For example, Swiss aviation pioneer and photographer Walter Mittelholzer died in 1937. His works went into the public domain in Switzerland 50 years after his death on January 1, 1988. As the 1993 extension to 70 years did not restore already expired copyrights, Mittelholzer's photographs were still in the public domain in Switzerland on the URAA date of 1 January 1996, and therefore outside the scope of URAA copyright restorations.

Not protected

Copyright does not protect: acts, ordinances, international treaties and other official enactments; means of payment; decisions, minutes and reports issued by authorities and public administrations; patent specifications and published patent applications. Copyright also does not protect official or legally required collections and translations of the [aforementioned] works [...].^{[1992-2023 Art.5]}

To be eligible for copyright in the first place, works must be "literary and artistic intellectual creations with individual character, irrespective of their value or purpose".^{[1992-2023 Art.2]} Exceptionally, photographs of three-dimensional objects are protected as works even in the absence of individuality (see Commons:Copyright rules by territory/Switzerland#TOO for details).

Copyright tags

• {{PD-Switzerland-official}} – for Swiss official documents, currency or patents. See template for details.
  • {{PD-Coa-Switzerland}} – for coat of arms of a Swiss Körperschaft des öffentlichen Rechts (corporation governed by public law).
• {{Attribution-Swisstopo}} — for files from the website of the Swiss Federal Office of Topography swisstopo, including map.geo.admin.ch.
• {{PD-Switzerland-old-70}} public domain because the author(s) died more than 70 years ago.
• {{PD-Switzerland-old-unknown}} for works published anonymously at least 70 years ago.
• {{PD-Switzerland-photo-non-individual-50-years}} for photographs created in Switzerland more than 50 years ago that do not have the individual character that is required by law for copyright protection; see template for details. The template should only be used if no other license is possible.
• {{PD-Switzerland-photo}} – Legacy template for photographs first published in Switzerland that do not have the individual character that is required by law for copyright protection. Only applicable for existing use on Commons and for Wikimedia projects that started before April 1, 2020; see template for details. Do not use this template for new uploads.

In Switzerland copyright protection expires 70 years after the death of the author with the exception of computer programs, the protection of which ends 50 years after the death of the author.

Currency

OK. Currency is not covered by copyright in Switzerland. Article 5(1)(b) of the Swiss copyright law from 1993 on works not subject to copyright explicitly excludes monetary items from copyright.

Reproduction of banknotes that may be confused with genuine bills is prohibited by article 243 of the Swiss Penal Code. The Swiss National Bank has issued guidelines on how to reproduce banknotes in a way they believe are permissible. Printing "Specimen" across the image and not reproducing the bills at their true size or in their true colors are recommendations.

{{PD-Switzerland-official}} can be used to tag images of Swiss currency.

Freedom of panorama

OK. {{FoP-Switzerland}}

Under Article 27 of the Copyright Act, a work permanently situated in a place accessible to the public may be depicted and the depiction offered, transferred, broadcast or otherwise distributed. The depiction must not be three-dimensional and it must not be possible to use the depiction for the same purpose as the original (in the German text of the Copyright Act: "nicht zum gleichen Zweck wie das Original verwendbar"). It is therefore, for example, not allowed to reproduce copyrighted paintings from a permanent outdoors exhibition and to use them for another exhibition.

Freedom of panorama does not apply to works located in interior spaces.

Accessible to the public

• The place must be accessible to the public on a de facto basis. The legal ownership status of the place is irrelevant to the applicability of the provision.
• The depicted work itself does not have to be accessible to the public. Freedom of panorama also applies to a work on private (not publicly accessible) grounds provided it can be seen with the naked eye from a place accessible to the public.

• The place does not need to be accessible to the public all the time. If a park is closed during night hours, it may still be “accessible to the public” within the meaning of Article 27 provided the other criteria are met.
• Following the majority view in the legal literature, if the place is only accessible to certain categories of persons, such as pupils and high school staff, it is no longer “accessible to the public”. Commentators do not agree whether charging entrance fees also makes the place "not public" and therefore not subject to Article 27.
• Following the majority view in the legal literature, freedom of panorama does not apply to interior spaces. Hence Article 27 cannot be invoked for depictions produced in the staircase or the rooms of a building. It is recognized in the literature that in some cases it can be difficult to determine what constitutes an “interior space”. Part of the literature suggests a differentiation of interior spaces from interior courtyards, with only the latter fulfilling the requirements of Article 27. However, definition problems remain, for instance, in the case of station halls or shopping arcades which, consequently, are assessed differently by commentators. It is generally held that the interior of a church cannot be depicted under Article 27.
• Commons opinion is that stained glass windows should be considered part of interior spaces.

Permanently situated

• A work is not “permanently situated” within the meaning of the law if it is only visible by accident (e.g. whilst being transported).
• It is controversial what is required to fulfill the feature “permanently situated”. According to one widespread view, this requires that the (objective) intent of the copyright holder is to indefinitely present the work in/at a publicly-accessible place.A minority view holds that freedom of panorama can also apply to a work such as a sculpture otherwise located inside a museum that is accessible to the public as part of a temporary exhibition. Whether Christo’s “wrapped works” can be depicted under Art. 27 is controversial. Posters in public are not considered “permanently situated” by the literature.
• Works whose lifetime is restricted by natural conditions, such as ice sculptures or chalk paintings on streets, are nevertheless considered permanent.

General

• Applicability to all works: Article 27 applies to all categories of protected works.
• Modifications: Modifications of the work are not allowed (Art. 10 URG). Article 11 prohibits the distortion of the work. However, modifications required due to the reproduction method used are generally considered permitted.

Stamps

According to Article 5 of the Federal Act on Copyright and Related Rights, "copyright does not protect [...] means of payment". However, the prevailing view among legal commentators is that stamps are not considered means of payment and do not fall under any other exemption clause. They therefore enjoy copyright protection.

Threshold of originality

Swiss copyright law defines works as "literary and artistic intellectual creations with individual character, irrespective of their value or purpose". Such works are protected by copyright: "Up to 70 years after the death of the author (50 years for computer programs); 50 years from the taking of a photograph without individual character; 70 years from the performance/publication of a phonogram or audio-visual fixation; 50 years from the transmission of a broadcast." This section discusses some types of subject matter.

Photographs: Photographs may be protected as works on the basis of their individual character (individual photographs). Some photographs that lack individual character may also enjoy protection (non-individual photographs).

• Individual photographs: The individual character may manifest itself in a variety of ways, such as the choice of the depicted object, the decision on when the picture is taken, or the editing work done after the picture has been taken. In a 2003 decision, the Federal Supreme Court of Switzerland held that a photo of Bob Marley taken at a concert by a spectator with a handheld camera was eligible for protection as a photographic work because it had the required individual character by virtue of the aesthetic appeal of the picture, combined with the orientation of the picture's components and the distribution of light and shadow. It also found that the photograph was a "creation of the mind" by being shot at a specific time during the singer's movement on the stage. By contrast, in the 2004 case Blau Guggenheim v. British Broadcasting Corporation, the Court found that a photo (en:File:Christoph Meili 1997-nonfree.jpg), shot by a reporter to document Christoph Meili with the files he had taken from his employer, lacked individual character. It found that the scope of conceptual and technical possibilities was not exploited, and that the photograph did not distinguish itself in any way from what was common use. The copyright in an individual photograph lasts for 70 years from the end of the calendar year in which the author died.

• Non-individual photographs: Effective 1 April 2020, Swiss law also protects certain non-individual photographs. Article 2(3^bis) URG provides that "photographic depictions and depictions of three-dimensional objects produced by a process similar to that of photography are considered works, even if they do not have individual character". While no individuality is required, according to the official motives accompanying the (eventually adopted) revision draft, these photographs are still required to be "based on human actions", and thus "automatically created photographs such as radar pictures, pictures from surveillance cameras or camera traps" are ineligible for protection. It should be noted that the new right also applies to photographs created before 1 April 2020 that had previously not been protected for failing the individuality test; however, if a particular use of a non-individual photograph was "begun prior to the commencement" of the new law, it "may be completed". According to the official motives, this has the effect that "if non-individual photographs are used on a web page, the web page may be maintained after the entry into force of the protection of non-individual photographs. If, on the other hand, such photographs are included into an existing or a new web page after the entry into force of this protection, permission is required from the owner of the rights in the non-individual photographs." The copyright in a non-individual photograph lasts for 50 years from the end of the calendar year in which the photo was taken.

Data published by the Swiss Federal Office of Topography swisstopo

Shortcut

• COM:SWISSTOPO

OK. {{Attribution-Swisstopo}}

Since March 1, 2021, the data publicly accessible on the website of the Swiss Federal Office of Topography swisstopo is freely usable, also commercially, but requires attribution to Swisstopo.

On April 3, 2020 the Federal Council amended the Geoinformation Ordinance of May 21, 2008 with effect on March 1, 2021. According to the new article 28a of the Geoinformation Ordinance, the authorization to use Swisstopo data is deemed to have been given if it publishes such data in a freely-accessible manner, as open government data. On March 1, 2021, Swisstopo did so, by publishing its data "free of charge and for open access use", within the framework of "Open Government Data". According to the Swisstopo FAQ:

• May the data obtained be published and used commercially? Yes. The aim is the widest and most versatile usage of the available data.
• Do fees have to be paid for the use of swisstopo geodata? No, no fees must be paid. The digital standard products are provided free of charge to everyone as a public service.
• Is authorisation necessary to use swisstopo geodata? No, no authorisation is required. However, the source must be indicated upon use as “Source: Federal Office of Topography swisstopo” or “© swisstopo”.
• Must the source be indicated when using swisstopo geodata? Yes. The Terms and Conditions provide free use for all purposes. However, they oblige the user to indicate the source as “Source: Federal Office of Topography swisstopo” or “© swisstopo”.

See also

• Switzerland
• w:Swiss copyright law
• Category:License tags of Switzerland
• Category:Swiss FOP cases
• Category:Stamps of Switzerland

Citations

Caution: The above description may be inaccurate, incomplete and/or out of date, so must be treated with caution. Before you upload a file to Wikimedia Commons you should ensure it may be used freely. Zie ook: Commons:Algemene disclaimer