File:AGAD List Sydonii von Borcke do księcia szczecińskiego Filipa II.png

Polski: Allerei Nachrichten von Sydonia von Borcke – Sydonia von Borcke prosi księcia Filipa II o ponowne rozpatrzenie jej skarg na współtowarzyszki w klasztorze w Marianowie i prosi o wyznaczenie na komisarzy Heinricha von Wedell i Christoph von Wedell, którzy znają już problem.

Sydonia von Borcke urodziła się w 1548 roku w Strzmielu (pow. łobeski). Jej rodzina należała do elity szlachty pomorskiej, swoimi korzeniami sięgała połowy XIII wieku. Gniazdem rodowym był zamek w Strzmielu, który w połowie XVI wieku był własnością jej ojca Ottona von Borcke. Wcześnie osierocona, przyjęta została z siostrą Dorotą na dwór książęcy Filipa I w Wołogoszczy (Wolgast), gdzie prawdopodobnie doszło do romansu Sydonii z książęcym synem Ernestem Ludwikiem. W 1568 roku zawarła z siostrą i bratem Ulrykiem układ o dziedziczeniu dóbr rodowych przez tego ostatniego w zamian za wiano dla obu sióstr. Ulryk nie wykonał postanowień umowy i nie spłacił w całości Doroty i Sydonii. Obie siostry szukały pomocy na dworze książęcym i Sądzie Nadwornym w Szczecinie. Wieloletnie postępowania mediacyjne oraz procesowe nie przyniosły skutku. Sydonia po śmierci siostry została za namową krewnych przyjęta w 1605 roku do klasztoru w Marianowie. Była to ewangelicka fundacja dobroczynna pod patronatem książąt pomorskich utworzona w miejsce sekularyzowanego klasztoru cysterek. W Marianowie Sydonia zajęła się zielarstwem i ziołolecznictwem. Nie zaprzestała jednak prowadzania sporów z rodziną o majątek, a będąc osobą niezależną popadła w konflikt ze współmieszkankami fundacji. Ustawiczny konflikt z krewnymi oraz z mieszkankami klasztoru spowodował odsunięcie się życzliwego dotąd dworu książęcego, a działalność medyczna Sydonii stała się podstawą do oskarżenia jej przez kuzyna Josta o czary, rzucenie klątwy na rodzinę książęcą za niespełnioną miłość do Ernesta Ludwika, czego efektem miało być otrucie Filipa II w 1618 roku, a także brak męskich potomków w rodzie Gryfitów. Franciszek I nakazał w październiku 1619 roku aresztować Sydonię i osadzić ją w zamku w Oderburgu. W oparciu o zeznania czarownicy o nazwisku Albrecht Wolde oraz innych światów i własne zeznania złożone na procesie inkwizycyjnym została skazana na karę śmierci przez Sąd Ławniczy w Szczecinie (Schöppenstuhl). 1 września 1620 roku przed bramą Młyńską w Szczecinie Sydonia – ze względu na pochodzenie szlacheckie – została najpierw ścięta, a następnie jej ciało spalone na stosie. W trzy miesiące później zmarł nagle książę Franciszek I, a w 1637 roku ostatni męski potomek Gryfitów – Bogusław XIV. Miejsce powstania: Marianowo Oryginał, papier, jęz. niemiecki

autor komentarza: Paweł Gut