File:Winterthur Museum and Country Estate - Winterthur DE -juli 2012- (7655705330).jpg

De passie voor tuinen van Henry Francis du Pont ontstond al op jonge leeftijd en groeide uit tot perfectionisme op plantgebied. Wanneer hij gasten had, stond er altijd een team van twintig tuinmannen paraat, klaar om bloeiende azalea's te verhuizen naar plekken in deze 'natuurlijke' tuin waar even wat minder kleur te zien was. Per seizoen werden er 25.000 narcissenbollen geplant. Du Pont legde takken op de grond voor 'willekeurige' resultaten - alles kreeg een label en de oude beplanting bleef onaangeroerd. Du Pont erfde Winterthur in 1928, ontwikkelde de tuinen en vulde het huis met Amerikaanse decoratieve kunst. Als plantkundige in plaats van landschapsontwerper liet hij de heuvels en dalen van Winterthur grotendeels intact. Hij creëerde een bloeiende benedenverdieping onder de kruinen van de bomen en was erg precies met het groeperen van kleuren. Hij plantte verschillende cultivars van azalea samen en wachtte jaren tot ze gingen kruisen. Het drie hectare grote Azaleabos met zijn witte, roze, lila, zalmroze en rode azalea's lijkt een natuurlijke tuin, maar is eigenlijk een mengeling van inheemse en exotische planten in vrije kolonies. Dicht bij het huis werkte Du Pont samen met landschapsarchitect en vriend Marian Coffin aan de Zonnewijzertuin, Spiegelvijver en Pioenentuin, waarbij het huis met het omliggende landschap werd verbonden via Italiaans aandoende trappen en terrassen. Hier zijn de borders gevuld met planten die passen bij de warme zomers in Delaware. Du Pont plantte in de eerste plaats voor vorm en textuur. Ook zorgde hij ervoor dat Winterthur het hele jaar in bloei stond.