File:Jaron Wojciech, rynek w Katowicach 18.03 1988.JPG

Foto- "Przebudzenie Katowickie 18 marca 1988". Biogram,źródła archiwalne IPN. https://drive.google.com/file/d/1w8-hmzCNY9CGZimA3K-u8KSf8Wq-y-tb/view?usp=drivesdk

Honours and orders/ odznaczenia: https://drive.google.com/file/d/1WYvuaDU_YAzF5RhHdaVWLzm8Ab-hGPW4/view?usp=drivesdk

Wojciech Jaroń- działacz obywatelski okresu 1981- 1989 na Górnym Śląsku, jeden z głównych animatorów i twórca fali dwuletnich demonstracji antykomunistycznych roku 1988-1989 w Katowicach współprowadzących do przełomu demokratycznego 1989.

Potomek rodziny powstańców śląskich oraz działaczy śląskich straconych przez nazistów do 1945 roku. Tyszanin z urodzenia.

Założyciel grupy ODZEW w Tychach powołanej powołanej w reakcji na stan wojenny i masowe aresztowania. W roku 1982 odmowa służby wojskowej w polskiej armii stanu wojennego w reakcji na morderstwa górników na kopalni Wujek (16.12.1981).

Wyrok więzienia z klasyfikacji karnej o zdradę stanu deklarowany dekretem stanu wojennego w Polsce to czyn karalny od pięciu lat do kary śmierci. Ostateczna kara to 30 miesięcy (nadzwyczajne złagodzenie ze względu na młody wiek. Trzy kolejne karty powołania do wojska zostały zawiezione od Auschwitz za wskazaniem konsekwencji służby wojskowej dyktatorskiej, antytotalitarnej armii.

Okres 1985-1988 to okres załamania Solidarności. Wojtek Jaroń to twórca akcji morskich WIP 1985-1988 Ruchu Wolność i Pokój i tak zwanej piaskowej opozycji. W sytuacji beznadziei spowodowanej zapaścią Solidarności sięgało się po wszelkie dostępne środki. Zaskoczenie było najważniejszym elementem działania nowej fali opozycji. Od roku 1986 założyciel ruchu Wolność i Pokój w Katowicach i Śląskiego Ruchu Ekologicznego (ŚRE), dwóch najaktywniejszych formuł oporu anty komunistycznego w Katowicach i regionie, w latach 1986-1989.

18 marca 1988 zorganizował pierwszą - od czasu tragedii na Kopalni Wujek (16.12.1981) i reakcji na te wydarzenia do maja 1982 - demonstrację anty komunistyczną w centrum Katowic. Odbyła się ona na dachu wiaty tramwajowego przystanku na katowickim rynku, naprzeciw tzw. domu śląskiej prasy. Uczestnicy zakuli się łańcuchami do postawionej na dachu, na sztorc drabiny, aby uniknąć ściągnięcia przez organy milicyjne. Inni uczestnicy tego to Witold Trólka (drabina trzymana na dole, student socjologii US), Anka Domańska (17 lat), Ronaldo Betkiewicz (student polonistyki US), Wojciech Jaroń (student socjologii US).

Autor umiędzynarodowienia Górnego Śląska i opozycji poprzez inicjatywę apelu ekologicznego na temat zagrożenia ekologicznego na Górnym Śląsku z 1987 roku. Sygnatariusze pierwotnego apelu inicjującego Śląski Ruch Ekologiczny to m.in.: Wojciech Szarama, Wiktor Ostrowski, Andrzej Roczniok, Anna Domańska, Krzysztof Błażejczyk, Rafał Budnik, Jan Mazurkiewicz, Zofia Mazurkiewicz, Regina Jaroń, Maria Jaroń, i inni. Śląski Ruch Ekologiczny to masowa, ponad polityczna formacja działania tak zwanego "Katowickiego Przebudzenia 1988". Ludzie "Katowickiego Przebudzenia” to jedna z pierwszych formacji politycznych na Śląsku - jeśli nie jedyna - która wyartykułowała w latach 1987-1989, hasło "śląski ruch...", "śląska formacja....." jako uniwersalną, ponadpartyjną, wspólnie podzielaną wartość, niezależną od przynależności partyjnej lub etnicznej w ramach państwowości polskiej.

Wychowali oni setki osób, wciągnęli tysiące osób w krąg wydarzeń realizowanych w duchu radykalnego działania, ale bez przemocy. Działali, tak jak poniżej napisano, według słów Jana Pawła 2.

"Niżej podpisani, inspirowani w szczególności orędziami pokojowymi Papieża Jana Pawła II postanawiamy założyć w Krakowie Ruch "Wolność i Pokój". Podstawowym celem działania Ruchu będzie propagowanie i pozyskiwanie jak największych rzesz Polaków dla prawdziwej, niczym niezafałszowanej idei pokoju. Warunkiem zaistnienia pokoju w życiu politycznym państw i narodów jest skuteczne zagwarantowanie wszystkim ludziom wolności osobistej."

Deklaracja Założycielska i Ideowa Ruchu "Wolność i Pokój", Kraków 1985.04.14" ....................................................................

Współtwórcy masowych demonstracji w Katowicach współprowadzących do przełomu demokratycznego 1989 to Tomasz Witt, Krzysztof Pióro, Rinaldo Betkiewicz, Artur Rogala, Waldemar Szymczyk, Anna Domańska, Bogdan Starzyczny, Anna Duda, Bogdan Klich, Joanna Miazek, Jarosław Lipiec, Irena Widera, Wiktor Ostrowski, Piotr Spyra, Jerzy Gorzelik, Maciej Muzyczuk, Igor Iwaszko, Piotr Klimek.

Wojciech Jaroń to autor jednych z niewielu akcji protestacyjnych przeciwko obecności sowieckiej broni nuklearnej w Polsce w latach 19976, 87, 88 w Mrzeżynie. Zakończyła się ona Międzynarodowym Festiwalem Pokoju/Hyde Park Białogóra, Dębki 26.07.-4.08.1988. Otworzył go Andrzej Wajda. Inni uczestnicy: Jerzy Zeman, Anna Dąbrowska, Maria Jaroń i szereg innych osób.

Współtwórca pisma FA ART oraz Martwa Natura do 1988 roku. Wraz z kolegami doprowadza w czasie 1988-1989 w Katowicach do odnowy niezależnego ruchu studenckiego, którego sparaliżowany przez KPN NZS jest jedynie statystą.

W ramach ścisłej współpracy z NSZZ Solidarność w czasie "regionalnego stołu", późna wiosna 1989 roku, wraz z Krzysztofem Pióro to kandydat ruchu studenckiego na posła z listy solidarnościowej. Nie przyjęto oferty ze względu na konieczność kończenia studiów. Te oferty to wskaźnik apogeum aktywności niezależnego ruchu studenckiego w Katowicach. Dokonywał się on poza katowickim NZS, spacyfikowanym poprzez formułę tajności paraliżującego jego działanie KPN.

W latach 1990-92 upoważniony do reprezentacji górnośląskiej Solidarności oraz Komitetów Obywatelskich Górnego Śląska na terenie Niemiec (West Berlin) w zakresie sanacji ekologicznej regionu górnośląskiego. Lata 1992 -1998 studia Niemcy oraz Anglia. Specjalizacja na problematykę rozwoju regionalnego i integracji europejskiej. Od 1999 powrót do Polski. Praca w obszarze integracji europejskiej na Górnym Śląsku, na Śląsku Opolskim, na osi rozwoju od Krakowa do Londynu.

Autor Listu do Premiera Jerzego Buzka w maju 1999 roku w sprawie korupcji i powiązań miejscowego układu koleżeńsko- politycznego KPN/LEGION i nowej służby bezpieczeństwa. W liście do Premiera jest wyrażona głęboka obawa eksplozji korupcji, prywaty i o zagrożenie dla Państwa poprzez prywatyzowanie działania służb bezpieczeństwa. Zjawisko to może prowadzić do łamania konstytucji i utraty kontroli nad służbą bezpieczeństwa. W Liście do Premiera została zawarta teza, o zagrożeniu polskiej racji stanu i możliwości bezpośredniego szantażu urzędu Premiera, samego procesu integracji Polski w struktury EU i formuły integracji Polski do NATO. List do Premiera Buzka przekazany został przez ministra Janusza Paczochę oraz przyjaciela Premiera Pana Ryszarda Kuszłeyko.

Po paru miesiącach okazuje się mimowolnie, że tezy Listu do Premiera potwierdzają się. Rozpoczyna się afera teczkowa przeciwko Premierowi, uaktywniają się działania w tym zakresie radykalnie nacjonalistycznego środowiska, rozpoczyna się i finalizuje sprawa Marka Kempskiego.

Z puntu widzenia wieloletniej perspektywy okazuje się po latach, że najbardziej prawdopodobna wersja wydarzeń dotyczy walki pomiędzy pionem cywilnym, a wojskowym służby bezpieczeństwa państwa polskiego. Wojciech Jaroń i jego rodzina staje się jego tragiczną ofiarą. Sam wojewoda wydaje się być instrumentem jednego z tych pionów lub/i też aktywnie próbuje wykorzystać jeden z tych pionów do osiągnięcia celów politycznych. Prawdopodobnie dlatego zostaje usunięty i zmuszony do długotrwałego milczenia. Dodatkowo, czynnikiem decydującym o działaniach wokół sprawy Marka Kempskiego wydaje się zaangażowanie izraelskiego wywiadu wojskowego Schin Bet (שב) w owych rozgrywkach. Tylko ta formacja odnosi prawdziwe zyski. Prawdopodobnie Schin Bet (שב) - jako obcy wywiad- był zdeterminowany do zablokowania radykalnej formuły ustawy lustracyjnej rodzącej się w Katowicach, a Wojciech Jaroń stał się mimowolną, wystawioną przez byłych przyjaciół pracujących dla bezwzględnej służby bezpieczeństwa ofiarą i kozłem ofiarnym.

Wprowadzenie radykalnej ustawy lustracyjnej w Polsce, w owym czasie zagrażało ujawnieniem, zniszczeniem siatki współpracowników w Polsce, w Europie, w Europie wschodniej.

Po latach okazuje się, że większość wówczas opisywanego środowiska w Liście do Premiera osobami czynnie, lub mniej czynnie związanymi z służbą bezpieczeństwa. Gwoli wymienienia, ale nie wskazania, że to są takie osoby jak, m.in. Elżbieta Sołtysek, Jędrzej Jędrych, Piotr Rojewski, Marek Kempski, Robert Zapiór, Adam Jawor, Przemysław Miśkiewicz, Jacek Brzezina, Krzysztof Laga, Mariusz Siembiga, Wiktor Ostrowski. Tak wynika z dostępnych danych, ale też przedśmiertnych relacji wybitnego działacza politycznego Pana Adama Grzesicy zmarłego w 2006 roku.

Od 1997 roku Wojtek Jaroń opiekuje się kaleką żoną Iloną skazaną na wieloletnie kalectwo wskutek bardzo, bardo tragicznego, prawie śmiertelnego napadu na nią w Berlinie. Jest ojcem siedmioletniego syna o imieniu Aron Kamil. Pomimo tej tragicznej konstelacji na Górnym Sląsku w represji za skierowanie listu do Premiera Wojciech Jaroń jest prześladowany w latach 1999-2013 wykluczeniem zawodowym i społecznym.

Przemysław Miśkiewicz oskarża publicznie swojego kolegę o agenturę BND na rzecz Niemiec (relacja Adama Grzesicy i innych biuro poselskie AWS w Katowicach). Ta agentura urojona agentura BND Przemysława Miśkiewicza to właśnie jest kaleka żona i małe dziecko. Skutki nigdy nie zostały usunięte. To trwa już 15 lat.

Wojtek Jaroń jest prześladowany regularnym pozbawianiem pracy we własnym regionie przez wymienione w liście środowisko wokół wojewody Marka Kempskiego (słowa Macieja Wojciechowskiego z 2003 przywiezione przez Jana Stecko do Opola - Wojtek Jaroń nigdy nie dostanie pracy w regionie. Służba bezpieczeństwa rozpoczęła wobec Wojtka Jaronia działania operacyjne, zamiast na osobach łamiących prawo. Po informacjach z biura poselskiego AWS nastąpiła w tej sprawie bezskuteczna telefoniczna interwencja Wojtka Jaronia przeciwko inwigilacji i operacji SB. Nastąpiło to u Adama Jawora w katowickim GIC - odbiór telefonu Pan Adam Dziuba- postrzeganego wtedy, w 1999 roku jak "ojciec kadrowy" naboru z kręgów KPN i NZS-KPN nowej służby bezpieczeństwa od 1990 roku. To byli jego koledzy, którym kiedyś dał pracę.

Pozbawianie pracy i środowiskowe oczernianie to śmierć w dzisiejszych czasach. Proceder dokonywany nie bez udziału służby bezpieczeństwa trwa wiele lat, ogarnia dziesiątki osób. w 2006 roku na fali wykluczenia popełnia samobójstwo brat Wojtka Tomasz Jaroń (ur.1963. Nie można mieć pretensji do prześladowców, że go zabili, ale na pewno stworzyli patologię, że poprzez wykluczenie środowiskowe pozbawili jego brata szans normalnej próby pomagania. Osoba wykluczona jak traci pracę tonie. Osoba wykluczana tak masowo ze wsparciem SB jest skazana na tragedię.

Liderzy całego środowiska tak zwanego NZS z lat 80tych w Katowicach (Wojciechowski, Górski, Siembiga, Podworski, Jawor, Majcher, Miśkiewicz, inni) doskonale orientuję się o nierównowadze sił i obecności służby bezpieczeństwa w grze, nabrali w ody w usta, sami czynnie dokładali się (sprawa BND, wypowiedź Wojciechowskiego z Opola, powszechne hasło (Tomasz Górski): co ty z Jaroniem będziesz współpracował? Polska. Bezbronny mąż kalekiej żony kontra układ z zapleczem nowego SB. Odznaczeni nigdy tego nie problematyzują, że rodzina Wojtka Jaronia nie ma szans. Zostawcie go- nie pada nigdy! Nigdy też nie naprawiono szkód wyrządzonych na godności kolegi, bohatera wolnej Polski. Nikt z setek osób proszonych o pomoc, nawet grzecznie nie odpowiedział: sorry, nie mogę. Podają ich oskarżenia: co to za klient! Co to za klient! Ten krąg to grono byłych opozycyjnych kolegów, odznaczanych w 2010 roku przez śp. Lecha Kaczyńskiego wysokimi odznaczeniami wolnej Polski.

Wojciech Jaroń, autor książki "Czwarte Powstanie". Część pierwsza z trzech z 2010 roku z tzw. Małej Trylogii Śląskiej w trakcie wydawania. Inicjator uczczenia "Przebudzenia Katowickiego 1988" koncertem na rynku, na scenie w formie wiaty i katowickiego pomnika "Człowiek z Tubą".