File:COLLECTIE TROPENMUSEUM Houten vruchtbaarheidsbeeld in de vorm van een vrouw met kom TMnr 2829-7.jpg

Nederlands: Het beeld heeft deel uitgemaakt van een vruchtbaarheidscultus, waarvan de naam verschilt per ondergroep, die tot doel had de vrouwelijke vruchtbaarheid te beschermen en te waken over pasgeborenen en kleine kinderen. Beelden met in hun hand een kommetje of schaaltje, dat gevuld werd met kaolien of porseleinaarde, worden 'lupingu lwa bwimpe' of 'bulenga' genoemd. De beelden waren in bezit van vrouwen die mooie en gezonde kinderen hadden gekregen. Vooral kinderen met een bleke, 'rode' huid waren en zijn bij de Lulua erg geliefd.

De littekentatoeages werden in eerste instantie gezien als schoonheidstekens en verwezen naar het concept 'bulenga', door mensenhanden geschapen schoonheid. Een gezonde volmaakte huid stond symbool voor buitengewone morele en fysieke kwaliteiten. Kinderen die aan dit ideaal beantwoordden werden geacht het best gewapend te zijn tegen hekserij en aanvallen van beheksers ook liepen zij weinig kans zelf van hekserij beschuldigd te worden. Lichamelijke gebreken en huidaandoeningen werden als indicaties van hekserij gezien. Men besteedde dan ook veel aandacht aan de dagelijkse verzorging van de huid en het gezicht door ze in te smeren met een mengsel van olie, rode aarde en kaolien. Ze verkregen zo een 'gepolijst oppervlak' wat goed terug te zien is op de beelden. De huid van een vrouw werd echter pas als volmaakt beschouwd wanneer ze van allerlei tatoeagepatronen was voorzien.

De beelden waren houders van de geesten van overleden voorouders die als taak hadden te waken over het welzijn van de pasgeboren kinderen, hun afstammelingen. De beelden zijn echter geen voorouderbeelden in de strikte zin van het woord, ze zijn geen afbeeldingen van voorouders, stellen ze niet voor.

De esthetische kwaliteiten van de beelden vormde een garantie tegen beheksing en was er op gericht de schoonheid en lichamelijke volmaaktheid van de opgroeiende kinderen te bevorderen. Zowel de sculpturen als de kinderen werden regelmatig ingewreven met rood houtpoeder, rode aarde, regenwater en olie. Bij de beelden werd dit mengsel na elke rituele handeling weer verwijderd om de schoonheid van het gepolijste hout en de tatoeages weer zichtbaar te maken (Petridis 1995: 333-334).